Όλα Μαύρα

Μπορεί οι επιθέσεις κατά των κ.κ. Γλέζου και Παναγόπουλου να τραβάνε τα φώτα της δημοσιότητας, όμως οφείλουμε να πάμε λίγο πιο κάτω. Ο σεβάσμιος κ. Μ. Γλέζος συμμετείχε στην κινητοποίηση γιατί προφανώς έτσι του υπαγόρευε η συνείδηση του (έστω και λανθασμένα κατά την άποψή μου). Δεν θα μπορούσα να σκεφθώ οποιοδήποτε άλλο κίνητρο. Όταν το «μπλόκ» στο οποίο συμμετείχε ήρθε σε επαφή με τα ΜΑΤ που έφραζαν το δρόμο προς τη Βουλή, δεν μπορώ να φανταστώ –κατά συνέπεια- ότι ο κ. Γλέζος σαν σκοπό είχε να δημιουργήσει show και να προκαλέσει την επέμβαση της αστυνομίας με δακρυγόνα και σωματική βία (για τη δημιουργία εντυπώσεων… ξέρετε…). Υπάρχει όμως ένα «ΟΜΩΣ» για κάποιους που στέκονταν δίπλα του. Αυτούς που ήταν σκουρόχρωμα ντυμένοι και φόραγαν μαύρα γυαλιά ηλίου λες και είχαμε να κάνουμε με τους Blues Brothers. Όταν ο Μανώλης Γλέζος δέχθηκε τα δακρυγόνα των ΜΑΤ, ήταν αυτοί που τον πήραν αγκαλιά για να τον βοηθήσουν και ήταν αυτοί που διαμαρτυρήθηκαν και διαπληκτίστηκαν με τους αστυνομικούς για την άσκοπη και αδικαιολόγητη βιαιότητά τους, ενάντια σε ένα 80χρονο που μάλιστα αποτελεί σύμβολο για τους Έλληνες. Όμως ήταν και οι ίδιοι που γιαούρτωσαν και γρονθοκόπησαν τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ, κ. Γιάννη Παναγόπουλο: αυτό αποδεικνύουν τα όσα κατέγραψαν τα δημοσιογραφικά videos. Διερωτώμαι από πότε άνθρωποι της Αριστεράς και του προοδευτικού χώρου επιδεικνύουν τέτοιες ενδυματολογικές προτιμήσεις και τέτοιες μεθόδους; Από πότε δρουν προβοκατόρικα και από πότε η ευαισθησία τους σταματά στα όρια των κομματικών τους «μπλοκ»; Δηλαδή αλληλέγγυοι και τρυφεροί με τους «μέσα» και εχθρικοί ή βίαιοι με τους «άλλους». Τότε μήπως πρόκειται για ανθρώπους κάποιας νέας περίεργης συνιστώσας; Υπάρχει άραγε κάποια εξήγηση από την πλευρά που λατρεύει τις συνιστώσες;