E N A - Κ Λ Ι Κ - Α Ρ Ι Σ Τ Ε Ρ Α ή ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΑΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΝΑΓΚΗ...

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Η κακότητα της βλακείας
(από βήματος της Βουλής)

Μία προσέγγιση της τελευταίας βραδιάς για την "ψήφο εμπιστοσύνης" του Αντώνη Σαμαρά στον εαυτό του!!!

Διάβαζα τις προάλλες ένα γνωμικό στον Καρζή (στις πίσω – πίσω σελίδες όπου το ανθολόγιο της βλακείας ως παράγοντα του ανθρώπινου είδους), που λέει: «κάθε ψηλός και βλάκας».
Δεν θα συμφωνήσω απόλυτα σ αυτόν τον υψομετρικό ρατσισμό, αλλά στην περίπτωση μας, ταιριάζει απόλυτα, καθώς τους έχει τους πόντους του.

Τον κοίταζα στο βήμα να κυρτώνει τους ώμους του, στην προσπάθειά του να κρύψει το ένα και ογδοντατόσο ή μπας ενενηντατόσο του ύψους του, αλλά να μην κατορθώνει να καμουφλάρει την κακότητα και την μοχθηρία του, προϊόν της βλακείας… και καταστάλαγμα της εξουσίας που ασκεί πάνω σε βλάκες που τον ψήφισαν ή πλέον τον ανέχονται για να κρύψουν τον φόβο, την απελπισία, την αδυναμία, και την ομοιότητα τους με την δική του βλακεία…

Καταπάτησε μάλιστα ακόμη κι αυτήν την υποκριτική μεν, αλλά γλυκανάλατη και κόσμια ετικέτα που επιτάσσει η θέση του και το σύστημα που υπηρετεί, ώστε να κρύβονται οι ανεπάρκειες και να δοξάζεται το δόγμα της ορθότητας και σιγουριάς της πλειοψηφίας…

Όντας βλάκας, αλλά όχι ηλίθιος (θαρρώ), είναι προφανές ότι διάβασε και παπαγάλισε όσα οι συμβουλάτορες του έγραψαν, παραβιάζοντας τον κανόνα όπου οι βλάκες κυβερνήτες επιλέγουν τουλάχιστον έξυπνα άτομα ως υπηρέτες.
Γιατί αυτός έγινε πρωθυπουργός…
Υλοποίησε έναν στόχο ζωής.
Όμως οι κακοί και μοχθηροί συμβουλάτορες έχουν ανάγκη να μείνουν, να επιβιώσουν, να χορτάσουν τον βιτσιόζικο ρόλο να κουνάνε την μαριονέτα, να κυβερνάνε πίσω από τις κουρτίνες.

Κι έκανε το λάθος να μετατρέψει την συζήτηση σε καφενείο, σε γήπεδο… όπου η μαγκιά, το ψέμα, οι κατηγόριες, τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, η αλαζονεία… κι ένα σωρό άλλες τσουκνίδικες συμπεριφορές γέμισαν την αίθουσα του κοινοβουλίου, αλλά και δια των τηλεοπτικών οθονών κάθε σπίτι της καθ’ ημάς Ιερουσαλήμ…
Τόσο πολύ, σε τέτοιο βαθμό η κακοήθεια και η απρέπεια (μέχρι το Βατικανό και το Αγιονόρος έφτασε, ξεχνώντας το δικό του προσκύνημα στην κατάταλαίπωρη Αμφίπολη), που και τον πιο βλάκα θα έκαναν να σκεφτεί πως ο μάγκας (καθώς έτσι μας προέκυψε) είναι σε πρόβλημα.
Γιατί ένας βλάκας μπορεί να είναι βλάκας, αλλά διαθέτει και τα όπλα του: την πονηριά και την κουτοπονηριά…

Θα ήταν αρκετό να φάνε τις υποσχέσεις του, μιας και αφενός θαυμάζουν πως ένας δικος τους έφτασε εκεί ψηλά, και αφετέρου γιατί αυτό είναι στο οποίο ελπίζουν και προσβλέπουν: να γίνει, ας πούμε, μείωση στο πετρέλαιο 30%, κι άσε να πάει στα τσακίδια η προηγούμενη αύξηση 1400%... (άσχετα αν και με αυτήν την μείωση των φραγκοδίφραγκων πάλι πετρέλαιο γιοκ)

Ούτε καν δεν εκμεταλλεύτηκε την χλιαρή ευγένεια (;) και τις αστοχίες του αντιπάλου του, που κουβέντα δεν έκανε για πράγματα που καίνε και που θα τον καίγανε: χαριστικές τροπολογίες σε καρχαρίες του πλούτου, υποβρύχια, Χριστοφοράτους και Siemens, λίστες Λαγκάρντ, ανθρώπους που φουντάρουν από μπαλκόνια και πεθαίνουν από αναθυμιάσεις μαγκαλιών, διασυνδέσεις με τα φασισταριά, απολύσεις, κλπ, κλπ, κλπ…
Αλλά τι να εκμεταλλευτεί, αφού το σκονάκι με την λασπολογία και την μαγκιά του το είχαν έτοιμο από ημέρες…

Πάλι, υποθέτω πως ακόμη κι αν βλέποντας τον άλλο να πηγαίνει χαλαρά, δεν θα μπορούσε να γράψει στα παλιά του τα παπούτσια την ομιλία που του πασάρανε και να μιλήσει όπως αυτός ξέρει και τα κουτσοκαταφέρνει...
Αλλά τι φοβήθηκε;
… εδώ κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός παρά τη ρητορική του καχεξία…
(ας είναι καλά οι βλάκες και τα χορχολίκια)

Θα τελειώσω όμως με κείνους που ενώ βάζουν νερό στο κρασί τους, έκαναν το λάθος να κομπάσουν (πάνω στο φινάλε του προκριματικού – γιατί περί προκριματικού αγώνα ήταν η ψήφος εμπιστοσύνης) απέναντι στο πολιτικομαθηματικό πρόβλημα των 180 κουκιών που πρέπει να μαζέψει ο βλάκας…
(όχι ότι αυτό ήταν το μείζον)
Νόμιζαν ότι θα παλέψουν με έναν βλάκα, αλλά αγνόησαν τον κακό και τον πονηρό…

Ας διαβάσουν λιγάκι Κλαούζεβιτς (για τακτική του πολέμου)…
ή Θόδωρο Καρζή (για να μάθουν πόση επικινδυνότητα κρύβουν οι βλάκες)

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Ψήφος Εμπιστοσύνης. Μέρος 1ον: Οι Κότες

Πηγαίνουν στους νομούς που ανήκουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και το παίζουν προβληματισμένοι από την κατάντια του κοσμάκη.

Και στα αιτήματα των κατοίκων ή ψηφοφόρων τους, δηλώνουν υπερασπιστές της οικονομικής δυσπραγίας και των αιτημάτων τους ή έτοιμοι για να τα ψάλλουν σε υπουργούς και κυβέρνηση, μόλις κατέβουν οι βόρειοι ή ανέβουν οι νότιοι στην Αθήνα.

Όμως, επειδή είναι αφενός κότες, και αφετέρου παρτάκηδες του κερατά που κοιτάνε πάνω απ όλα το προσωπικό τους συμφέρον, θα ψηφίσουν την επιμήκυνση της ζωής της άθλιας συγκυβέρνησης.

Θα δώσουν, λοιπόν, ψήφο εμπιστοσύνης στον Σαμαρά και στον Βενιζέλο, για να σώσουν τους κακομοιριασμένους επαγγελματίες, τους πετσοκομμένους μισθωτούς, τους εξαθλιωμένους άνεργους και τους ανήμπορους υπερήλικες, έχοντας σαν δικαιολογία το γνωστό τσιτάτο, ...ότι η λιτότητα και τα μνημόνια βρίσκονται στο τελικό στάδιο... και τώρα μπαίνουμε φουλ στην ανάπτυξη!!!

Όμως αν αυτοί είναι κότες, οι άλλοι πια είναι κατσίκες κατσικωμένες και ως γνωστόν η κατσίκα δε μασάει ταραμά....

Ως εκ τούτου, το ζήτημα είναι με τι μούτρα θα πάνε στις περιφέρειές τους μετά το δεδομένο
καραγκιοζλίκι…

Μάλλον θα εμφανιστούν κατά τον …Μάρτη, οπότε και οι εκλογές, ελπίζοντας στην κοινωνική αμνησία και ίσως σε κάποιο εισέτι επιζόν αντιΣΥΡΙΖΑ σύνδρομο…

Η ιστορική ασυνέπεια (της ηγεσίας) του ΚΚΕ

Πριν μια βδομάδα περίπου ήταν η επέτειος για τα 73 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, τότε.. στα 1941, στις 27 Σεπτεμβρίου.

Έχουν τόσα πολλά γραφτεί για το ΕΑΜ….
Αμέτρητα κείμενα, μελέτες, ιστορίες, …για το ενδοξότερο πολιτικό, κοινωνικό, πατριωτικό και κυριολεκτικά εθνικό κίνημα που γνώρισε ο τόπος μετά τον αγώνα της παλιγγενεσίας.
Πολλές και οι προσεγγίσεις: η αντίσταση στον κατακτητή, η διάσωση του πληθυσμού από την πείνα, κλπ.

Στο παρόν σύντομο άρθρο θα ήθελα να μιλήσω για την ιστορική ασυνέπεια στην οποία έχει περιπέσει σήμερα το ΚΚΕ.
Για την πλήρη αναντιστοιχία της τότε στάσης του και της τωρινής!

Τότε, το 1941, κεντρική δύναμη οργάνωσης και καθοδήγησης του ΕΑΜ υπήρξε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Παρά ταύτα, και παρά τις όποιες καχυποψίες των αστών, μέγα πλήθος συντηρητικών, δημοκρατών, κεντρώων, σοσιαλδημοκρατών, κλπ, κλπ, εντάχθηκε ολόψυχα όχι μόνον στο ΕΑΜ, αλλά και στον ΕΛΑΣ, δίνοντας τη μάχη σε πόλη και σε βουνό.
Γιατί εκείνη τι δεδομένη στιγμή δεν είχε σημασία η ιδεολογική άποψη και οι αντιθέσεις πάνω σε κοινωνικοπολιτικά συστήματα, αλλά η απελευθέρωση.

Είχαμε σκληρότατη Γερμανική Κατοχή τότε.
Το ίδιο και σήμερα.
Και οι ομοιότητες είναι μεγάλες.
Η διαφορά ότι η σημερινή Κατοχή δεν προέκυψε από πόλεμο και δεν έχει στοιχεία ένοπλου αγώνα δεν πρέπει να μας ξεγελάει.
Και οι δύο Γερμανικές Κατοχές, και η ναζιστική δια των όπλων, και η νεοφιλελεύθερη δια της οικονομίας και των μνημονίων, είναι το ίδιο φριχτές.

Κι όπως σήμερα μας θυμίζουν οι συντηρητικοί καλοθελητές ότι μια μεταμνημονιακή κυβέρνηση πρέπει να σεβαστεί τις υπογραφές του Σαμαρά και των υπολοίπων πρωθυπουργίσκων, το ίδιο ισχύει και για τη Γερμανία…
Τι Χίτλερ, τι Μέρκελ…
Και οι δύο εκπροσωπούν την Γερμανία και de jure είναι οι ευθύνες τους έναντι της Ελλάδος…

Τότε λοιπόν όλοι τρέξανε στην ουσία πίσω από το ΚΚΕ.
Σήμερα;
Τι κάνει το Κόμμα, όταν υπάρχουν και πάλι δεδομένα που απαιτούν τα διεξαγωγή εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα;
Γιατί αρνείται να ενώσει τις δυνάμεις του με τις άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις και να υποστηρίξει τις ανάγκες μιας αιμάσουσας κοινωνίας και μιας χώρας που ολοένα και πιο πολύ χάνει την εθνική ανεξαρτησία της;

Ο ισχυρισμός του ΚΚΕ πως έχει όραμα μιαν προωθημένη κομμουνιστική κοινωνία και δεν συνεργάζεται με άλλες δυνάμεις που δρουν στα πλαίσια του αστικού κοινοβουλευτισμού, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατ επέκταση του καπιταλισμού, δεν μπορεί να γίνει ούτε αποδεκτός, ούτε πιστευτός.
Καταρρίπτεται από την παρουσία του στην διαδικασία του ελληνικού κοινοβουλίου και του ευρωκοινοβουλίου, όπου μετέχει με τους βουλευτές του!!!

Κι αν αυτό είναι ένα αναγκαστικό «μεσοδιάστημα» και μια υποχρεωτική τακτική, το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για την επιτακτική ανάγκη να διασωθεί η χώρα και η κοινωνία από την κατοχή και την εξόντωση, πριν περάσει στον μεταβατικό σοσιαλισμό, πριν φτάσει να εφαρμόσει την κομμουνιστική επαναθεμελίωση και την αταξική κοινωνία.

Και σκέφτεται κανείς… αν ζούσαν σήμερα ο Πέτρος Ρούσος, η Χρύσα Χατζηβασιλείου, ο Παντελής Καραγκίτσης, ο Ανδρέας Τσίπας, ο Ανδρέας Τζήμας, ο Κώστας Λαζαρίδης (ιδρυτές του ΕΑΜ), ο Άρης Βελουχιώτης, και για να φτάσουμε πιο κοντά σε μας, ο Χαρίλαος Φλωράκης... θα μένανε άπραγοι μπροστά στον αφανισμό;

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Μας παίρνει ο διάολος όλους μαζί, κι αδιάβαστους!

Ο περιγυρος.
Κυκλοφορω κι απορω!

(το κείμενο είναι της φίλης μου Νανάς Ιωαννίδου, από τη σελίδα της στο facebook.... ευαίσθητο και συνάμα τρυφερά σκληρό)


Κατεβαινω στο χωριο...
γερασμενοι ανθρωποι,
απληροφόρητοι,
ολη η ζωη των ανδρων γυρω απο ενα τραπεζι πρεφας
με λογια ασυναρτητα
και με τις γυναικες στο σπιτι
να εχουν ξεχαστει στην μικρη οθονη αγγελοφορεμενες!
Ερχομαι εδω,
κλειστα σπιτια, ερημια, χωρις ζωη.
Περιμενουν την πρωτη του μηνος ν ανοιξουν,
να βγουν σαν σαλιγγαρια..............
Ετσι κι αλλιως το πρωτο δεκαημερο θα φανε,
τα φαρμακα για τους ηλικιωμενους,
τα χαρατσια πια κοστιζουν,
υστερα βλεπουμε.....
Δεν μιλουν,
δεν σκεπτονται
δεν ονειρευονται...
Το σουπερ μαρκετ ειναι η μονη επαφη με τον εξω κοσμο.
Ο βολεμενος της γειτονιας με αρκετους μισθους
κανει οτι μπορει ν αρπαξει,
κλειδαμπαρωμενος μαζι με την οικογενεια,
και η γατα που περναει τον ενοχλει!
Οι περισσοτεροι ξεχνιουνται στη τηλεοραση
και νομιζουν οτι μιλα γι αυτους!
Οχι,
δεν εχουν αναγκη απο προοπτικη,
τους αρκουν οι ψευτικες υποσχεσεις.
Τις αγγελιες κερδοσκοπων δεν τις κατανοουν
μονο αγγελιες γαμου εχουν ακουσει
και ετσι
μας παιρνει ο διαολος ολους μαζι
κι αδιαβαστους!

πηγή : https://www.facebook.com/nana.lee.188