Χωρίς Όνομα... (Untitled)...

Σε πια περίοδο μπήκαμε;
Αναρωτιούνται μεγαλόφωνα κάτι τύποι που γουστάρουνε ντε και καλά «σηματάκι» πάνω στο t-shirt ή το πουκάμισό τους.
Η «Μεταπολίτευση» τέλειωσε και η νέα περίοδος θέλει βαφτίσια.
Τρομάρα μας…
Θέλουμε να δώσουμε τίτλο οπωσδήποτε: είτε προς διευκόλυνση των πολιτικών επιστημών και της σχετικής ορολογίας, είτε σαν ταμπέλα για προσωπική χρήση, στις ατέλειωτες παπαροσυζητήσεις που θα αναπτύξουμε (βάζω στοίχημα γι’ αυτό) στις κατ’ οίκον ονομαστικές εορτές και γενέθλια ή στα με λογικές τιμές (ελπίζω) προαστιακά ταβερνεία...
Προσωπικά δεν θα έδινα μια ονομασία που κάπου, έστω και στην παραλήγουσα, θα μπορούσε να βγάζει μια ανάσα ελπίδας.
Μια ονομασία σκέτο πουργκατόριο θα έβαζα, έτσι για να περάσει μέχρι το μεδούλι μας η ξινίλα από τα σταφύλια της οργής που θα μαζεύουμε ως αντίτιμο της γελοιωδέστατης ανοχής μας.
Τόσα χρόνια καραγκιόζηδες!...
(και τι δεν ανεχτήκαμε, και πόσες φορές δεν κλείσαμε τα μάτια στο βιασμό της δικής μας ζωής)
Και τώρα καραγκιόζηδες το ίδιο!
Ο καθένας το δρόμο του: σαν μεμονωμένα άτομα, σαν συντεχνίες, σαν κοινωνία, σαν κόμματα και σαν ότι διάολο άλλο θες...
Έχει δίκιο η Τσαούσα στο πρόσφατο άρθρο της, που όταν την κατηγόρησαν ότι είναι ΠΑΣΟΚ, είπε τη φοβερή ατάκα: “το ΠΑΣΟΚ είναι εγώ»!
Μια δήλωση που δείχνει πως θα έπρεπε να είναι τα πράγματα και πώς να στεκόμαστε απέναντι στα γεγονότα (ή μήπως με ποιό τρόπο τα γεγονότα στέκονται απέναντι σε μας;!)
"Τώρα δεν ξέρω πια να ξεχωρίσω τους ίσκιους από τους ανθρώπους.
Στη χώρα που φτάσαμε θα πρέπει να το παραδεχτεί κανείς κι αυτό,
μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος".
Αυτά τα λέει ο ποιητής… όμως παρόλα αυτά εγώ έχω και δύναμη για να αντισταθώ και μήνυμα για να φωνάξω.
Όμως θα μείνω ακίνητος και σιωπηλός για να τιμωρηθεί η υποκρισία του Σαμαρά, ο λαϊκισμός της Παπαρήγα, τα συντεχνιακά ψεύδη του Παπασπύρου και του Παναγόπουλου, η ασυναρτησία του Τσίπρα και του Λαφαζάνη, τα τερτίπια του Αριστερού Ρεύματος, η βλακώδης βία των ακροδεξιών και των ακροαριστερών.
Πρέπει να υπάρξει τιμωρία!
Από τα όσα θα πάθουμε, από αυτά θα βγει και η ονομασία της περιόδου!
Άρα μη βιαζόσαστε…
Απλά γράψτε προς ώρας: «Untitled»

--------------------------------------------
Το παραπάνω κείμενο είναι αφιερωμένο
στην Τσαούσα (που το εξώθησε)
σε όσους δε γουστάρουνε τα new brand names,
και σε όσους λοιδωρουνται από τους ...άλλους

* Οι στίχοι «Τώρα δεν ξέρω πια να ξεχωρίσω τους ίσκιους…» κλπ, είναι από το Σεφέρη (Έξι νύχτες στην Ακρόπολη)