Άνγκελα και τα μυαλά στα κάγκελα

ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ Tsaousa ΚΑΙ ΤΟΝ Stefano
(Σημείωση των συγγραφέων: Φαίνεται ότι τελικά κάμφθηκε η Άνγκελα και παρά το γεγονός ότι το χρονογράφημά μας - που πήγαινε κι ερχότανε διαφοροποιούμενο και βελτιούμενο - μπαίνει στην αμφισβήτηση του ετεροχρονισμού, εμείς το δημοσιεύουμε γιατί με την αμφίθυμη καγκελάριο ποτέ δεν ξέρεις)
------------------------------------

Από την Άντζελα ξεπέσαμε στην Άνγκελα.
Τα είδη υγιεινής που έτρωγε η αοιδός κοροϊδεύαμε, τώρα θα τα τρώμε εμείς για να ζήσουμε, αν δεν αλλάξει μυαλά η Άνγκελα.



Τι ανάφλεβη γυναίκα, τι κρυόπλαστο ταγιέρ.
Της μιλάμε όμορφα, της κάνουμε ρεβεράντζες, της κάνουμε πιτσικουλιές μέσω Σαρκοζί μπας και τσιμπήσει λόγω γαλλογερμανικού άξονα και Καμαμπέρ, της στέλνουμε φωτογραφία από Νιουγιόρκ με στυλάτο ΓΑΠ δίπλα σε Ομπάμα και μαγκιόρικο περίστροφο πάνω στο τραπέζι, κι αυτή τίποτα. Παγόβουνο αν ήταν, ένα τικ αντίδρασης θα το’ χε.
Λίγο το φρύδι, ένα τσίνορο, κάτι θα κουνιόταν.
Μπα.

Το μόνο ανθρώπινο πάνω της, είναι η φράντζα και η αμφιθυμία της.
«Άλλα λέω κι άλλα κάνω» η μαντάμ, μέχρι κι ο προσωπικός της γιατρός παραιτήθηκε, σου λέει.

Γιατί η Άνγκελα, μετά από κάθε συνάντηση, συνεδρίαση και σύνοδο στα ποικίλα ευρωπαϊκά fora, δηλώνει ότι συμφωνεί.
Αμέσως τα παλιοspreads υποχωρούν και εμείς ως λαός επιρρεπής στη σημειολογία και την ανάγκη των εορτασμών, βάζουμε τσίτα τα σιντιά και πανηγυρίζουμε.

Αυτό η φράου ξαφνικά δεν το μπορεί.
«Α, να χαθείτε χαζοχαρούμενοι» σκέφτεται, και αρχίζει τα Γοτθικά τα κόλπα, τα αλλιώτικα, τα δύσκολα.

Είτε η ίδια αυτοπροσώπως, είτε «η φωνή» της - δια στόματος των εις την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση συμμάχων, εταίρων της, και λοιπών συνιστωσών, μας μαραίνει τον ενθουσιασμό μας σαν σέλινο που το πετάς στον ατμομάγειρα.

Δηλώσεις πούστικες, μακιαβελιστικές, λουθηρανικές, του στυλ «να δούμε», «ίσως», «εφόσον» και γενικά «πάρε να ‘χεις».

Και να τα παλιοspreads στα ύψη, να το χιλιοπεντακοσάρι μετ’ εμποδίων για Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, να και τα γκαρίσματα των γαϊδάρων Αριστερά και Δεξιά.

Το είπε ο γιατρός της: αγνοεί το στρες και την ανάγκη που έχουν οι Έλληνες για λίγα κωλο ευρόπουλα, μπας και κοιμηθούν κάνα βράδυ.

Δεν καταλαβαίνει η γερμανίς ότι στην Ελλάδα φτάσαμε σε αυτό που η μάνα μας αποκαλεί «ανάγκη και κόψιμο».
Λίγο που η φράση δεν μεταφράζεται στα Γερμανικά, λίγο τα κουμπιά του ταγιέρ που την πιέζουν, λίγο το ανάφλεβο, μας της έκατσε η μαντάμ.

Κι ας της δώσαμε «πλην 7%» από τους μισθούς μας, κι ας ρίξαμε στα πόδια της –παπούτσι νούμερο 30-, το «πλην 30» από τα δώρα μας, σε σημείο η ενορία του παπά στη Γαύδο να έχει περισσότερα έσοδα από μας, μονάχα απ’ τα κεριά.

Άκαμπτη η φράου.
Δεν αποφασίζει να πει το καθαρό ΝΑΙ που περιμένουμε για να αρχίσουμε να φαντασιωνόμαστε τη σωτηρία μας.
Μόλις πριν ένα μήνα μαζεύτηκε η Ευρώπη, τα βρήκαν ωραία και καλά οι αρχηγοί, κύριοι σου λέει, και φτιάξανε τον περιβόητο «μηχανισμό στήριξης» των αναξιοπαθούντων κορασίδων του ευρωπαϊκού νότου, με προεξάρχουσα την Ψωρωκώσταινα.

Πού πήγαν τα χαμόγελα; Δεν έδωσε το χέρι η μαντάμ με τον Γιωργάκη; Πού πήγαν οι φωτογραφίες και οι πόζες με τον Θαπατέρο και τα συνεταιράκια της ΕΥΡΟΕΠΕ;

Πού είναι τα απλά τα μαθηματικά;

«Πόσο μας κάνει 2/3 + 1/3, Ψωρωκωσταινούλα;
Μπράβο το κορίτσι, το βρήκες κι έμαθες και το ΔΝΤ» έλεγε και χαμογέλαγε η Ανγκέλα.

Αλλά σου λέει ο γιατρός, η κυκλοθυμική μικρή-πεντάμικρη Ανγκέλα ξέχασε ξαφνικά την πρόσθεση, ξέχασε τα 2/3, και ζωγραφίζει ανέμελη πίσω από τη φράντζα στο τετράδιο της: 1/3 + 0 = 1/3.

Χώρια που, σύμφωνα πάντα με τον γιατρό της, της τη βάρεσε χοντρά και πήρε πέτρα.
Νέες περικοπές ζητάει η ρουφιάνα και δεν την πιάνουν και τα φάρμακα.

Τρέχουν ο Στρος-καν και ο Τρισέ για να την συμμαζέψουν. Ντουντούκα πήρε ο Γιωργάκης να της θυμίσει τις συμφωνίες και τις χειραψίες της 25ης Μαρτίου.

Άει πιάστην.

Άει και γαμήσου λέμε εμείς.

Κατά τα άλλα, βουλιάζουμε στην κατάθλιψη και τον καναπέ βλέποντας ειδήσεις με το ένα μάτι, ναι μάλιστα, κρυφά από το άλλο, γιατί τις αποφεύγουμε κι αυτές -ποτέ δεν ξέρεις τι θα ακούσεις.

Στο άλλο το επίπεδο (sic), το κοινωνικό, το έξω από το σπίτι, το ζόρι είναι αλλιώτικο.

Γίναμε αγέλες παρδαλές, από θηρία κάθε είδους.
H καφρίλα των κομματικών αρχηγών και οπλαρχηγών, των κομματικών στρατών, των ΜΜΕ και των λοιπών καριόληδων σε όλο της το μεγαλείο. Γιούργια στις σάρκες μας.
Ούτε λογική μας πιάνει, ούτε το φρένο ενός, έστω ρακένδυτου πατριωτισμού.

Μάλλον τυχερή που μένει μακριά αυτή η κυρία.
Της οποίας, ούτε με ρουφιάνους, αλλά ούτε με προδότες μπορούμε να της πάρουμε το κάστρο , καθότι μπορεί να έχουμε στρατά από Πηλιογούσηδες, αλλά αυτοί μόνο σε εσωτερικές αποστολές τα καταφέρνουν, μόνο το μάτι του Έλληνα μπορούν να βγάλουν.

Το ένα η Άνγκελα, το άλλο αυτοί.

Οπότε; Η κυρία είναι απροσπέλαστη;

Λένε ότι για να νικήσεις τον αντίπαλό σου πρέπει να τον γνωρίσεις καλά. Να μάθεις τα μυστικά του.

Ψάξαμε κι εμείς στις online εγκυκλοπαίδειες και σε online άρθρα (βιαζόμαστε πατριώτες, πάρτε το χαμπάρι) για να δούμε τι μέρος του λόγου είναι στα «ανθρώπινά» της, αφού στα «καγκελαρίστικα» της η γυναίκα είναι μάρμαρο.

Η Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Angela_Merkel) δεν μας δίνει και πολλά πράγματα, παρεκτός του αυστηρού οικογενειακού περιβάλλοντος (κόρη του λουθηρανού πάστορα Χορστ Κάσνερ) και του κομματικού παρελθόντος της στην Ανατολική Γερμανία (μέλος της επίσημης νεολαίας του σοσιαλιστικού κόμματος, της Ελεύθερης Γερμανικής Νεολαίας - FDJ - και αργότερα γραμματέας της Agitprop, με άλλα λόγια υπεύθυνη των Κινητοποιήσεων και της Προπαγάνδας).

Σίγουρα χρειάζεται ψάξιμο (αλήθεια τι σκατά κάνει η ελληνική υπηρεσία πληροφοριών;) όμως ο χρόνος μετράει αντίστροφα και χρειαζόμαστε μια λύση…
Την όποια λύση, ρε αδελφέ…



Τη βρήκαμε!

Δυο γάμους έχει κάνει το κορίτσι (ήρωες!-ήρωες!) που πάει να πει το πάει το γράμμα.

Τόσους ωραίους έχει η Ελλάδα.
Ένας για τη δουλειά μας φτάνει.
Ποιόν όμως να ρίξουμε στην «μάχη»;
Ένα γόη που είχαμε, γέρασε και τον βάλαμε στην καθιστική μάχη του Bring Them Back να ξεσκονίζει το κλεμμένο ρολόι του «Μπιγκ Μπέν».

Ο Γκλέτσος μας τέλειωσε, πήγε με την Αλέκα και δειγματίζει πια ελιές στα μεσημεριανά.

Ο Ψινάκης της ταιριάζει ηλικιακά και είναι εμφανίσιμος.

Ναι, ναι το βρήκαμε κι αυτό, της στέλνουμε Ψινάκη.
Άψογος στις δημόσιες σχέσεις, καταφερτζής, ηλιοκαμένος, και μην ακούτε από φήμες.
Άμα βρει γιατρέ, γαμάει.

Αλλά κι αν δεν φτιαχτεί μαζί της, τι πειράζει;

Μήπως η Άνγκελα θα το καταλάβει;

Άμα το καταλάβαινε, θα καταλάβαινε κι εμάς, κι αυτό που λέει η μάνα μας, το «κόψιμο κι ανάγκη».

Που να την πιάσει κόψιμο και να ‘χει χαρτί ανάγκη!

Tsaousa - Stefanos