Γιώργου Γεννηματά μνήμη

Προσωπικό βίωμα...

Καθόταν στην πρώτη σειρά, σταυροπόδι...
Θαρρώ φορούσε γκρι παντελόνι και σίγουρα ένα μπορντό μπλουζάκι με "V" λαιμόκοψη
Με κοίταζε να ρητορεύω μπροστά σε 2.000 άτομα και θυμάμαι να με κοιτάζει συνοφρυωμένος αλλά με ένα αμυδρό γλυκό χαμόγελο στα χείλη...
Βλέπεις είχα ξεσηκώσει κάποιες δικές του ατάκες για τους δημοκρατικούς αυτοδιοικητικούς σχεδιασμούς του ΠΑΣΟΚ!...
Ποτέ δεν θα ξεχάσω όταν στο τέλος της ομιλίας μου με πλησίασε και μου μίλησε! Ακούω σαν τώρα τη βαθειά βραχνή φωνή του που επιδοκίμαζε την πρώτη δημόσια ομιλία μου (νεαρούλης τότε) και το νευρώδες λεπτό χέρι που έσφιξε το δικό μου, το ιδρωμένο από το τρακ.

Λόγια και αφορισμοί του Γιώργου Γεννηματά

«Πειθάρχησα πάντα στις αποφάσεις, έστω κι αν δεν μου ήταν αρεστές»

«Θεωρούσα και θεωρώ αυτοσκοπό την ενότητα του Κινήματος μας, γι αυτό και προτιμώ πολλές φορές τη σιωπή»

«Λένε ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι απρόσμενο.
Εγώ λέω: απρόσμενο είναι το μέλλον γι αυτούς που δεν προβλέπουν και δεν προσβλέπουν στο όνειρο»

Τελευταίο πολιτικό μήνυμα στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ
«Ένα νέο ΠΑΣΟΚ, οφείλει να συνδυάσει το Όραμα με το Ρεαλισμό. Και για να το πετύχουμε αυτό χρειάζονται τρία στοιχεία, που στην ουσία είναι ένα: Ενότητα της μεγάλης μας δημοκρατικής Παράταξης, ενότητα των στελεχών, ενότητα στη βάση του κινήματος και ενότητα γύρω από τον Πρόεδρο μας Ανδρέα Παπανδρέου»

Δύο μέρες μετά το Συνέδριο εισάγεται στον Ευαγγελισμό (από όπου δεν θα βγει ζωντανός) και λέει επικαλούμενος τον Πιραντέλο...
«Δεν με τρομάζει ο θάνατος, αλλά η πομπή του θανάτου»