Μετά το "Κεφάλαιο" του Δανίκα, ο Γιάννης Ξανθούλης! Λιγουλάκι διαφορετικό στυλ, μα το ίδιο ποιητικοί….
Λένε πως στις μεγάλες Κρίσεις και Καταστροφές έρχονται και οι μεγάλες ευκαιρίες των Αλλαγών, οι ευκαιρίες να ξαναβρούμε τους εαυτούς και τις ρίζες μας.
Να πάει να χεστεί λοιπόν ο Στρος Κάν και η Μέρκελ, να πάνε να «απαυτοθούνε» οι απάνθρωποι και απρόσωποι εν τη συντομογραφία τους οργανισμοί της ΕΕ και του ΔΝΤ… Ώρα να πάρουμε δυνάμεις κοιτάζοντας μέσα από τον παλιό και κομμάτι οξειδωμένο καθρέφτη με τα χρυσαφένια γύψινα ντεκόρ… Να δούμε τους πραγματικούς εαυτούς μας. Να πάρουμε υπόψη τα πραγματικά μας Μέτρα, την αληθινή ψυχή του Έλληνα…
Διαβάστε τα όσα σαν ανοιξιάτικο αεράκι γράφει ο Ξανθούλης, μη χάσετε την ευκαιρία. Είναι τόσο προτιμότερο, ας πούμε, από το να στυλώσετε τα μάτια σας στον κυριακάτικο τίτλο του αυριανισμού, που μας υποδεικνύει και μας προτρέπει σε Δημοψήφισμα…
«Επιτέλους... φτωχοί!» υπό Ιωάννου Ξανθούλη
[Περικοπές]...Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθήσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων (..........)
Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές. (..........)
Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους τριτοκοσμικούς.
Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει, (……) ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας.
---------------------------------------------------
Ελευθεροτυπία, 2-7/02/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου