E N A - Κ Λ Ι Κ - Α Ρ Ι Σ Τ Ε Ρ Α ή ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΑΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΝΑΓΚΗ...

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Κουκιά


Τα λέγε, κι εμείς δεν την πιστεύαμε!
Κάθε φορά που με τον αδελφό μου ξινίζαμε τα μούτρα μας σε μερικά από τα πιάτα που σερβίριζε η μητέρα μας, αυτή έλεγε όλο νόημα: “ε, καημένοι μου έτσι κι έρθει καμιά Κατοχή”…
Προσπαθούσε με αυτόν τον τρόπο να εξυψώσει τη σημασία των απλών φαγητών: των ρεβιθιών, των κουκιών, της φακής (που έχει και «σίδερο») και ταυτόχρονα να κριτικάρει τη μανία μας για πιο περίοπτα φαγητά.

Και ιδού η προφητεία της μητέρας μου να εκπληρώνεται με τη μορφή μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης, τη μείωση των εισοδημάτων και μιάς σειράς άλλων κινδύνων.
Τα οικογενειακά οικονομικά μπαίνουν επί τάπητος και το μενού της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας φαίνεται να κάνει ένα «εκδικητικό» come back!
Τέρμα η χλιδή στα μεσημεριανά, όπου 2 και 3 φαγητά βρίσκονταν πάνω στο τραπέζι, και στα ατέλειωτα βραδινά delivery.

Ο προβληματισμός των παιδιών της όταν την επισκέπτονται για να φάνε μαζί και τα όσα παρακολουθεί από τα κανάλια με τις πορείες, τις διαδηλώσεις και τις κομματικές συγκρούσεις, κάνουν τη μητέρα να περάσει από τη θριαμβολογία στις συμβουλές και τα λόγια κουράγιου: «Τέρμα τα κέκ»… (έτσι πάντα πρόφερε τα μυρωδάτα cakes που μας έφτιαχνε, πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη και με ψιλοκομμένο πορτοκάλι σαν γέμιση).

Προφανώς τώρα να υπονοεί τέρμα η καλοπέραση και πως πιά έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στα κουκιά ή στο τίποτα.
«Ο Γιώργος μας δίνει κουκιά και οι Άλλοι άδεια πιάτα»...

Είναι κατηγορηματική στον αφορισμό της… ξέρει αυτή… τα ακούει στον Χατζηνικολάου!
Ξέρει καλά και τους «Άλλους»... Xρόνια πριν, όταν ήταν ένα όμορφο μικρό κορίτσι, φώναζε με το χωνί (στις γειτονιές των Πετραλώνων) συνθήματα για το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και το Κόμμα, κινδυνεύοντας από τους Γερμανούς και τους Χίτες του Θησείου που την κυνηγάγανε... αυτήν, την κόρη του κυρ-Νίκου του μπογιατζή...

Σαν μάνα που μας νοιάζεται και μας πονάει, φροντίζει να μας πληροφορήσει ότι ένα απλοϊκό γεύμα, ας πούμε τα ταπεινά κουκιά, μπορούμε να τα φάμε με πολλούς τρόπους…
Σήμερα κουκιά άσπρα με αγκινάρες και μάραθο…
Αύριο κουκιά ξερά με κόκκινη σάλτσα…
Την παράλλη κουκιά τριφτά, σαν κουκόφαβα…

Και τελειώνει το solo από συμβουλές με ένα: «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση»... γεμάτο σημασία.
Προφανώς θα εννοεί πενία τέχνας κατεργάζεται και της συγχωρώ το λάθος γιατί "πήγε" μέχρι την 5η δημοτικού...
Τους άλλους δε συγχωρώ που μου χάλασαν τις συνήθειες, χώρια που τώρα με τα κουκιά κινδυνεύω από καμιά κυάμωση...
(γιά τους "Άλλους" δεν γίνεται καν λόγος)

Καλή τριετία Μητέρα!


-----------------------------------------
Υ.Γ. Δεξιά στο sidebar θα βρείτε μια χρηστικότατη συνταγή για την τριετία 2010-13. Αντιγράψτε την! Των φρονήμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν...

11 σχόλια:

  1. ρε συ τα κουκιά είναι τρέλα, και που τα βρίσκεις κιόλας? Το ψωμί το ξερό να φοβάσε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ..εφόσον φίλτατε @skatoarouri υπάρχει πρόβλημα με την οδοντοστοιχία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξέρεις πόσο έχουν τα κουκιά;;; Φωτιά και λαύρα!
    Κρεμμυδότσουφλα με πιπέρι θα τρώμε.


    (άπαιχτο το να ανεβάσεις τη συνταγή!!! χαχαχα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κοιτα μη γράψεις τίποτα και τους κάνεις να αγοράζουν και να αποθηκεύουν κρεμμυδότσουφλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η...απειλή της κατοχής, ήταν το τελευταίο χαρτί που έριχναν οι γονείς μας για να φάμε γενικά τα όσπρια!Το έλεγα κι εγώ στα παιδιά μου αλλά ...έπρεπε να τους εξηγήσω τι σημαίνει "κατοχή"!
    Λοιπόν! Συμπλήρωμα της συνταγής:Κρατάμε κόκκαλα και πέτσες από αρνί στο φούρνο και τα βράζουμε μαζί με τα κουκιά,αρακά, αγγινάρες κ.λ.π.Θεϊκό!Το κάνουμε την επόμενη εβδομάδα του Πάσχα με τα υπόλοιπα του αρνιού! Το αυτό μπορεί να επαναληφθεί με αρακά και άνηθο στο φούρνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ΣΑΛΩΝΙΤΗ με σώζεις καθότι είμαι πολύ gourmet... και εχθρός της επανάληψης (στο φαγητό).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παιδιά, με τις πέτσες απ΄το αρνί ανακατεμένες με κουκιά και αγκινάρες, ανακατεύομαι! Προτιμώ να μη φάω τίποτα!! χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ tsaousa:
    Βρε χαζούλα, δεν τις τρώμε τις πέτσες! Απλά νοστιμίζουν τα κηπευτικά και τα βγάζουμε και τα ρίχνουμε στα ζωντανά της αυλής! Εμείς τρώμε τον κηπευτικό αχταρμά με ολιγει... "εσάνς" από ...ξύγκι και πετσούλες!Μένουν όλοι ευχαριστημένοι στο τέλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Διόρθωση: "τις" βγάζουμε (τις πέτσες)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. απιθανο κειμενο τη συνταγη την αντεγραψα καλο βραδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. η έμμεση περιγραφή της μάνας δεν σχολιάστηκε! νομίζω είναι μια πολύ αστεία περιγραφή, γιατί πλησιάζει το πρότυπο της μέσης ελληνίδας μάνας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή