Έφυγε η φωνή της Αργεντινής

«Cancion con todos», «Alfonsina y el mar», «Gracias a la vida», «Solo le pido a Dios», «Al jardin de la republica» και «Duerme negrito» είναι μερικά από τα πολύ γνωστά τραγούδια που έχει ερμηνεύσει κατά ανεπανάληπτο τρόπο. Όσοι ήταν τυχεροί την απόλαυσαν σε live εμφανίσεις στην Αθήνα. Οι «άτυχοι» θα αρκεστούν στους δίσκους της.

Μιλάω για τη Mercedes Sosa που έφυγε στα 74 της, αφήνοντας πίσω, σαν παρακαταθήκη, κάπου 40 μουσικά άλμπουμ. Τραγούδια στους ήχους της samba, chacareras, tango και milonga που έκαναν την αργεντίνικη παραδοσιακή μουσική γνωστή σε όλη τη Γη.

Η «Negra» - γιατί έτσι την αποκαλούσαν οι συμπατριώτες της - πρωτοστάτησε μαζί με άλλους καλλιτέχνες το '60 και '70 για τη δημιουργία του «Νueva Cancion», ενός κινήματος μουσικού, λογοτεχνικού και πολιτικού, διανθισμένου με στοιχεία της λαϊκής αργεντίνικης παράδοσης.

Συνεργάστηκε με μια μεγάλη γκάμα καλλιτεχνών, από τον Luciano Pavarotti, τον Sting και την Joan Baez, μέχρι τη Shakira, τον Caetano Veloso, αλλά και τους δικούς μας Γιώργο Νταλάρα και Apurimac! Είναι μία από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν στην Cappella Sistina του Βατικανού, ενώ είχε γεμίσει μεγάλα θέατρα και στάδια, όπως το Carnegie Hall στη Νέα Υόρκη και το Κολοσσαίο της Ρώμης.

Στο τελευταίο της διπλό άλμπουμ με τίτλο «Cantora», συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως: η Shakira, ο Fito Paez, ο διάσημος στην Αργεντινή Charlie Garcia, ο Jorge Dextler, ο Ισπανός Joaquin Savina, κ.α.

Πέρα από το τραγούδι, συνέδεσε τη ζωή της και το έργο της με τον αγώνα του λαού της Αργεντινής και των άλλων λαών της περιοχής ενάντια σε δικτατορικά καθεστώτα και την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Ενεργή αριστερή αγωνίστρια έμεινε γνωστή και σαν ή "φωνή της σιωπηλής πλειοψηφίας"… Εξαιτίας των πολιτικών της πεποιθήσεων και τη δράση της, κυνηγήθηκε από τη χούντα του Βιντέλα (1976), την συνέλαβαν το 1979 στη διάρκεια μιας συναυλίας και στη συνέχεια κατέφυγε στο Παρίσι και τη Μαδρίτη, όπου έμεινε αυτοεξόριστη μέχρι το 1982.

Για το λαό της Αργεντινής υπήρξε ένα είδωλο! Η τραγουδίστρια που συχνά με το τραγούδι της μιλούσε για τα προβλήματα εκείνων που δεν μπορούσαν να ακουστούν κοινωνικά. Πριν αφήσουν το κορμί της να πετάξει προς την αθανασία, οι συμπατριώτες της την αποχαιρέτησαν (σκεπασμένη με τη σημαία της Αργεντινής στο μέγαρο του Κοινοβούλιο) με ένα πάνδημο προσκύνημα και λυγμό…

Γι αυτούς που ξέρουν τα τραγούδια της, αλλά και σε όσους δεν την γνώρισαν ίσαμε σήμερα, να ένα όμορφο κομμάτι γνωριμίας και αποχαιρετισμου: Solo le Pido a Dios