Φάσκελα και απο το Δανίκα

Να ένας Δανίκας κραυγάζων και με διάθεση ποιητική...
Άρα πρέπον είναι να τον αποτυπώσω σε φόρμα λιγνή
και σαν συνέχεια της Ανοιχτής Επιστολής προς τον Αλμούνια
(και των υποψιών μου/μας)...

ΕΝΤΑΞΕΙ,
ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ όλα μπάχαλο και ρημαδιό.
Άδειασαν το ταμείο το κρατικό.
Πασίγνωστο και τρομερό.
Όμως, και χωρίς τίποτα να δικαιολογώ,
υπάρχει κάτι που ξεχνάμε
γιατί το θεωρούμε δεδομένο και φυσικό.
Το βαρύ, δυσβάστακτο τίμημα για τον αμυντικό εξοπλισμό.
Η Ψωροκώσταινα
μέσα στις τρεις παγκόσμιες πρωταθλήτριες
στην καταβολή αίματος
από τα σαγόνια των πολεμικών βιομηχανιών.
Επομένως,
αφού ακόμα και μια Μεγάλη Βρετανία
με ένα δυσθεώρητο έλλειμμα της τάξεως του 15%,
γιατί η μικρή Ελλάς
με έναν τόσο θηριώδη πολεμικό εξοπλισμό
να θεωρείται παιδί σπάταλο, απροσάρμοστο και τριτοκοσμικό;
Ένας μόνο τρόπος υπάρχει
για να αδειάσουμε τον Αλμούνια τον μικροσκοπικό.
Εντάξει, να συμμορφωθούμε.
Από Άγγλους, Γάλλους και Γερμανούς
ούτε μισή σφαίρα δεν θα προμηθευτούμε.
Αμ και μικροί.
Αμ και χωρίς παραγωγή.
Αμ και με την τουρκική απειλή.
Αμ και με του Αλμούνια την γκιλοτίνα την ευρωπαϊκή.
Και κερατάς και δαρμένος
και χειροπόδαρα φυλακισμένος.
Να ένα φάσκελο ολότελα ελληνικό!

ΤΑ ΝΕΑ [Στήλη Άλατος], Δ. Δανίκας
12/11/09