Ας απολύσουμε τα αφεντικά

Το άρθρο αυτό ξεκίνησε με αφορμή σκέψεις μου γύρω την «Κρίση» και την οικονομική - εργασιακή κατάσταση στην Ελλάδα. Μέσα από τους συλλογισμούς μου, να και ξεπηδάει η Naomi Klein: η γκουρού δημοσιογράφος και συγγραφέας που διατυπώνει μια νέα σοσιαλιστική πρόταση ενάντια στον Καπιταλισμό! Τη δημιουργία, πιο συγκεκριμένα, ενός κινήματος ενάντια στις πολυεθνικές και την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση.

Και μου θυμίζει "την Αρπαγή» (The Take), δηλαδή ένα πλήθος περιπτώσεων στην Αργεντινή του 2001, όπου αγανακτισμένοι εργαζόμενοι αναλαμβάνουν τη διαχείριση των επιχειρήσεων στις οποίες εργάζονται. Αυτό έγινε από την πίεση που άσκησε πάνω τους η οικονομική κατάρρευση της χώρας… Χιλιάδες εργάτες εισέβαλαν στα αμπαρωμένα εργοστάσια όπου εργάζονταν και τα έβαλαν πάλι στην παραγωγή ως εργατικούς συνεταιρισμούς. Εγκαταλελειμμένοι από αφεντικά και πολιτικούς, επανάκτησαν απλήρωτους μισθούς, και στη συνέχεια διεκδίκησαν ξανά τις θέσεις εργασίας τους.

Το όλο εγχείρημα, δημιούργησε τη γνωστή πλέον ταινία The Take, που παρουσιάστηκε σε επίσημη συμμετοχή στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Βενετίας. Αξίζει να την παρακολουθήσετε ΕΔΩ, σε μια σειρά από 9 μέρη. Τα links θα τα βρείτε στο τέλος του άρθρου.

«Καθώς γυρίζαμε την Ευρώπη και τη βόρεια Αμερική», λέει η Naomi Klein, «όλα τα ερωτηματολόγια κατέληγαν στην ίδια ερώτηση: Όλα πολύ καλά στην Αργεντινή, αλλά θα μπορούσε ποτέ αυτό να συμβεί και εδώ;».
«Με την παγκόσμια οικονομία σήμερα να μοιάζει εξαιρετικά με αυτήν της Αργεντινής του 2001, έχει δημιουργηθεί ένα νέο κύμα άμεσης δραστηριοποίησης μεταξύ εργαζομένων στις πλούσιες χώρες. Συνεταιρισμοί αναδύονται για ακόμη μία φορά ως μία πρακτική εναλλακτική λύση για τις προσωρινές απολύσεις. Οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη αναρωτιούνται το ίδιο πράγμα με τους Λατινοαμερικανούς ομολόγους τους: Γιατί πρέπει να απολυθούμε; Γιατί να μην μπορούμε να απολύσουμε το αφεντικό; Γιατί η τράπεζα άφησε την εταιρία μας να κατρακυλήσει τη στιγμή που παίρνουν δισεκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα μας;»

Στις 15 Μαΐου η Klein θα συμμετείχε στη Νέα Υόρκη σε Ημερίδα στο γνωστό Cooper Union (ένα πλέγμα σχολών για την Αρχιτεκτονική, τις Καλές Τέχνες και την Μηχανολογία). Το θέμα θα ήταν: Fire the Boss: The Worker Control Solution from Buenos Aires to Chicago και θα συμμετείχαν άνθρωποι από το κίνημα της Αργεντινής, όπως και εργαζόμενοι από τη γνωστή Republic Windows and Doors του Σικάγο.

Λίγες ημέρες πριν την Ημερίδα, είχε δηλώσει: «Είναι πολύ σημαντικό μαθαίνεις απευθείας από αυτούς που προσπαθούν να ξαναχτίσουν την οικονομία από τα κάτω προς τα πάνω και να θεμελιώσουν πολιτικές σε κυβερνητικά επίπεδα".
Για όσους μάλιστα δεν θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στην εκδήλωση στο Cooper Union, έδωσε μια σειρά από στοιχεία σχετικά με εξελίξεις ανά τον κόσμο, όπου οι εργαζόμενοι αποφασίζουν να ασκήσουν τον έλεγχο! Αξίζει να τα διαβάσουμε...

"Αργεντινή. Στην Αργεντινή, πηγή έμπνευσης για τη σημερινή εργατική δράση, τους τελευταίους τέσσερις μήνες έχουν σημειωθεί περισσότερες καταλήψεις από ότι τα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Παράδειγμα: Η Arrufat, μία σοκολατοβιομηχανία με ιστορία 50 χρόνων, έβαλε λουκέτο ξαφνικά προς τα τέλη του προηγούμενου χρόνου. Τριάντα υπάλληλοι κατέλαβαν τις εργοστασιακές εγκαταστάσεις, και παρά το τεράστιο χρέος σε λογαριασμούς για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας που άφησαν οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες, παράγουν σοκολάτες κατά τη διάρκεια της ημέρας χρησιμοποιώντας γεννήτριες.
Με ένα δάνειο της τάξης των 5000 δολαρίων από την The Working World, μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση, με κεφάλαιο που δημιουργήθηκε από έναν οπαδό της «Αρπαγής», κατάφεραν να παράγουν 17.000 πασχαλινά αυγά για το πιο σημαντικό Σαββατοκύριακο της χρονιάς. Το κέρδος τους ήταν 75.000 δολάρια, από τα οποία ο καθένας τους αποκόμισε 1000 δολάρια, ενώ τα υπόλοιπα φυλάσσονται για τη μελλοντική παραγωγή".

"Ηνωμένο Βασίλειο. Η Visteon είναι μία εταιρία που κατασκευάζει εξαρτήματα αυτοκινήτων και η οποία εξαγοράστηκε απο τη Ford το 2000. Εκατοντάδες εργαζόμενοι ενημερώθηκαν τελευταία στιγμή ότι ο χώρος εργασίας τους κλείνει. Διακόσιοι εργαζόμενοι στο Μπέλφαστ προέβησαν σε καθιστική διαμαρτυρία στη στέγη του εργοστασίου και άλλοι 200 στο Enfield ακολούθησαν το παράδειγμά τους την επόμενη μέρα.
Μέσα στις επόμενες εβδομάδες, η Visteon δεκαπλασίασε τα ποσά των προβλεπόμενων αποζημιώσεων. Όμως η εταιρία, μέχρι που οι εργαζόμενοι να εγκαταλείψουν τις εγκαταστάσεις, αρνείται να βάλει τα χρήματα αυτά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, ενώ και αυτοί με τη σειρά τους δεν φεύγουν έως ότου δουν τα χρήματα αυτά".

"Ιρλανδία. Ένα εργοστάσιο, όπου οι εργαζόμενοι φτιάχνουν τα θρυλικά κρύσταλλα Waterford βρισκόταν υπό κατάληψη επί 7 εβδομάδες νωρίτερα μέσα στο χρόνο, μέχρι που η μητρική της εταιρία Waterford Wedgewood προχώρησε σε συνδικία μαζί τους, αφού την υπόθεση ανέλαβε μια ιδιωτική αμερικανική εταιρία δικηγόρων.
Η αμερικανική εταιρία έχει προαναγγείλει 10 εκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις, τη στιγμή που οι διαπραγματεύσεις για τη διατήρηση κάποιων θέσεων εργασίας βρίσκονται υπό συζήτηση".

"Καναδάς. Καθώς οι τρεις αυτοκινητοβιομηχανίες – κολοσσοί καταρρέουν, ήδη, από την αρχή του χρόνου, έχουν σημειωθεί 4 καταλήψεις από Καναδούς εργαζόμενους σε βιομηχανίες αυτοκινήτων. Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, τα εργοστάσια έκλειναν και οι εργαζόμενοι δεν έπαιρναν την αποζημίωση που τους οφειλόταν. Κατέλαβαν τα εργοστάσια με σκοπό να εμποδίσουν τα μηχανήματα από το να μετακινηθούν, ως μοχλό για να υποχρεώσουν τις εταιρίες να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων – ακριβώς η ίδια δυναμική τακτική που ακολούθησαν οι εργάτες στην Αργεντινή".

"Γαλλία. Φέτος τη Γαλλία, παρατηρήθηκε ένα νέο κύμα «αφεντικό-αρπαγής», κατά την οποία εξαγριωμένοι υπάλληλοι κράτησαν όμηρους τα αφεντικά τους μέσα σε εργοστάσια που έκλειναν. Οι εταιρίες που έχουν υπάρξει στο στόχαστρο έως τώρα συμπεριλαμβάνονται οι Caterpillar, 3M, Sony, and Hewlett Packard.
Μάλιστα, στον υπεύθυνο της 3Μ, κατά τη διάρκεια της «βασανιστικής του διανυκτέρευσης», προσέφεραν ένα γεύμα από τηγανητές πατάτες.
Μία κωμωδία, που έσπασε τα ταμεία στη Γαλλία, με τίτλο «Louise-Michel», είχε ως θέμα μία ομάδα γυναικών που προσλαμβάνει έναν επαγγελματία δολοφόνο για να σκοτώσει το αφεντικό τους, που έκλεισε το εργοστάσιο χωρίς να τους προειδοποιήσει.
Ένας Γάλλος συνδικαλιστής είπε το Μάρτιο: «Η βία ασκείται από αυτούς που κόβουν τις δουλειές των εργαζομένων, όχι από αυτούς που προσπαθούν να τις υπερασπιστούν».
Και αυτή την εβδομάδα, 1000 εργαζόμενοι, παρενόχλησαν το ετήσιο συμβούλιο των μετόχων της Arcelor Mittal, που είναι η μεγαλύτερη εταιρία μετάλλου. Κυριολεκτικά, εισήλθαν μέσα στα κεντρικά γραφεία της στο Λουξεμβούργο, σπάζοντας πόρτες και παράθυρα και παλεύοντας με την αστυνομία".

"Πολωνία. Επίσης, αυτήν την εβδομάδα, στη Νότια Πολωνία, στο μεγαλύτερο εργοστάσιο λιθάνθρακα της Ευρώπης, χιλιάδες εργατών, διαμαρτυρόμενοι για τη μείωση των μισθών, έχτισαν με τούβλα την είσοδο των κεντρικών γραφείων της εταιρίας".

"Ηνωμένες Πολιτείες. Και εδώ, ερχόμαστε στη γνωστή ιστορία της εταιρίας Republic Windows and Doors. Τον περασμένο Δεκέμβριο, 260 εργάτες κατέλαβαν το εργοστάσιο για 6 μέρες, οι οποίες συντάραξαν τον κόσμο, στο Σικάγο. Με εκστρατεία εναντίον του μεγαλύτερου εγγυητή της εταιρίας, την Τράπεζα της Αμερικής και με μαζική διεθνή αλληλεγγύη, κέρδισαν την αποζημίωση που τους χρωστούσαν. Ακόμα περισσότερο, το εργοστάσιο ανοίγει ξανά υπό νέα ιδιοκτησία, με επαναπρόσληψη όλων των εργαζομένων με τους παλαιούς τους μισθούς.
Αυτή την εβδομάδα, στο Σικάγο, οι εξελίξεις τρέχουν. Η Hartmarx, μία εταιρία που διανύει 122 χρόνια πορείας στην κατασκευή κοστουμιών, συμπεριλαμβανομένου και του κουστουμιού που φόρεσε ο Μπαράκ Ομπάμα την ήμερα των εκλογών και της ορκωμοσίας, κηρύσσει πτώχευση. Ο βασικότερός της εγγυητής είναι ο Wells Fargo, που έλαβε απαλλαγή δισεκατομμυρίων δολαρίων από το δημόσιο χρήμα. Τη στιγμή που υπάρχουν δύο προσφορές για την αγορά της εταιρίας με σκοπό να εξακολουθεί να λειτουργεί, ο Fargo επιθυμεί να την ρευστοποιήσει. Τη Δευτέρα, 650 εργάτες ψήφισαν την κατάληψη του εργοστασίου στο Σικάγο, εάν η τράπεζα αποφασίσει να προχωρήσει στη ρευστοποίηση".

Και το αστείο είναι ότι αυτή είναι ουσιαστικά η αρχή του σοσιαλισμού, και ας μην αναφέρεται σαν όνομα. Λες τελικά να είχε δίκιο ο Μαρξ για την νομοτέλεια των αλλαγών στις οικονομικές σχέσεις των ανθρώπινων κοινωνιών;

Πηγές: karios.gr/blog, tvxs.gr

The Take (η ταινία)
Μέρος 1 / Μέρος 2 / Μέρος 3 / Μέρος 4 / Μέρος 5 / Μέρος 6 / Μέρος 7 / Μέρος 8 / Μέρος 9