Με το 2004 συμβιβάζομαι. Όμως έχω την εντύπωση ότι εννούσε το 1954 ή το 1944. Έχουνε προπονηθεί στην μετακύληση της αλήθειας και των αποκαλύψεων με το σταγονόμετρο.
Βήμα - βήμα μας πηγαίνουνε αφού μας δίνουνε την κατάλληλη δόση ναρκωτικού. Πρεζάκιες γίναμε που δεν μπορούμε να αντιδράσουμε πια. Ετσι απολαμβάνουν και θα εξακολουθούν να απολαμβάνουν την εξουσία (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) έστω πλέον και σαν τοποτηρητές. Και θυμηθείτε ότι οι διοικητές των προτεκτοράτων ήταν σκληρότεροι από τους πρωθυπουργούς των ιμπεριαλιστικών χωρών. Στην βρεττανία, ας πούμε, υπήρχε μια άρτια δημοκρατία, ένω στην βρεττανική Γουϊάννα βασίλευε ο τρόμος και ο καταναγκασμός.
Κουκιά με αγκινάρες και μάραθο Υλικά: περίπου ένα κιλό κουκια, τέσσερεις με πέντε αγκινάρες (αν τις βρείτε ακριβές μειώστε στις δύο ή τρεις), δύο πατάτες (αν το θέλετε «πιο πλούσιο»), ένα ματσάκι μάραθο, μια κούπα χυμό ντομάτας, μια κουταλιά πελτέ («για να το πιάσει»), ένα φλιτζάνι λάδι, ένα κρεμμύδι και το σχετικό αλατοπίπερο. Εκτέλεση: Βάζουμε το λάδι στην κατσαρόλα και σοτάρουμε το κρεμμύδι και το μάραθο για 3 λεπτά περίπου. Προσθέτουμε τα κουκιά και τις πατάτες με λίγο νεράκι και αφήνουμε να βράσουν για 5 λεπτά περίπου. Με την κουτάλα ανακατεύουμε τα υλικά. Έπειτα ρίχνουμε τις αγκινάρες, την ντομάτα, τον πελτέ, το αλατοπίπερο και προσθέτουμε 3 ποτήρια νερό. Σταματάμε το ανακάτεμα και τα αφήνουμε να βράσουν, κουνόντας που και που την κατσαρόλα για να μη λιώσει το φαγητό... Συμβουλές: α) Όσο έχετε καθαρισμένες τις αγκινάρες έξω από την κατσαρόλα, βάλτε τις στο νερό (όπου έχετε ρίξει μια πρέζα αλεύρι και χυμό από μισό λεμόνι). Με αυτό τον τρόπο δεν θα μαυρίσουν. β) Μπορείτε να αντικαταστήσετε το μάραθο με άνηθο...
πίσω στο 04, αλλά με την ακρίβεια του 11. κτηνωδης χιουμορ (ή μπας και ο βαγγέλης βρήκε πάτο στην υποταγή του στο νέο γερμανικο ιμπεριαλισμο?)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το 2004 συμβιβάζομαι. Όμως έχω την εντύπωση ότι εννούσε το 1954 ή το 1944. Έχουνε προπονηθεί στην μετακύληση της αλήθειας και των αποκαλύψεων με το σταγονόμετρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒήμα - βήμα μας πηγαίνουνε αφού μας δίνουνε την κατάλληλη δόση ναρκωτικού. Πρεζάκιες γίναμε που δεν μπορούμε να αντιδράσουμε πια. Ετσι απολαμβάνουν και θα εξακολουθούν να απολαμβάνουν την εξουσία (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) έστω πλέον και σαν τοποτηρητές. Και θυμηθείτε ότι οι διοικητές των προτεκτοράτων ήταν σκληρότεροι από τους πρωθυπουργούς των ιμπεριαλιστικών χωρών. Στην βρεττανία, ας πούμε, υπήρχε μια άρτια δημοκρατία, ένω στην βρεττανική Γουϊάννα βασίλευε ο τρόμος και ο καταναγκασμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γαμήσαμε και ψόφησε...
ΑπάντησηΔιαγραφή