Άρχισε η 3η Γερμανοκρατία

Αν καταλάβατε μας εγκλείσανε σε ίδρυμα.
Χειρότερο και από αυτά για τα διανοητικά καθυστερημένα άτομα.
Η χώρα μπήκε σε νέα σκλαβιά ίσως φρικτότερη της τουρκοκρατίας. Μετά την Βαυαροκρατία και την ναζιστική Κατοχή, οι Γερμανοί ξανάρχονται ως οικονομικοί Eπικυρίαρχοι.
Το νέο Νταχάου κάνει θυρανοίξια.
Έρχονται οι δανειστές και τοκογλύφοι που τάιζαν εξεπιτούτου διεφθαρμένες ελληνικές κυβερνήσεις, για να μας πάρουν την κατάλληλη στιγμή το χωράφι.
Ράϊχενμπαχ, νέου τύπου Τσολάκογλου και γερμανοτσολιάδες θα έχουμε από τούδε.
Και ελεεινούς Βαγγελάκηδες που θα αναρωτιούνται προκλητικά αν θα υπάρξουν κόμματα που δεν θα χαρούν και δεν θα στηρίξουν το haircut και την υποδούλωση.
Και πολιτικά μειράκια σαν τον Γιώργο Παπ., που αφού υπόγραψε την ταπεινωτική παράδοση της χώρας, μας προτρέπει τώρα να «σηκώνουμε τα μανίκια».
Και παρατρεχάμενους υπουργίσκους έχουμε, που δηλώνουν ότι ο γερμανός τοποτηρητής «αγαπάει τους Έλληνες».
Ξετσίπωτοι και ξευτίλες.
Συνεργάτες και ξενόδουλοι.
Δόλιοι που μας φέρανε στην πτώχευση…
Το τρομαχτικό θα είναι ότι αυτοί οι πηλιογούσηδες θα στηθούν στις εξέδρες και ως επίσημοι θα γιορτάσουν την 28η Οκτωβρίου.
(βέβαια με τα κάποιον φόβο στο γιαούρτωμα – αλλά τι είναι ο πόνος μπρος στα κάλλη)
Ίσως στα καθίσματα των επισήμων να καλέσουν και τον Gauleiter που μας όρισε η καγκελάριος Μέρκελ.
Και δεν θα εκπλαγώ καθόλου – μα καθόλου, αν ο τελετάρχης της παρέλασης - δείχνοντας τα παρελαύνοντα στρατιωτικά τμήματα - του πει:
Herr Reichenbach ist Ihre Armee...

Δεν υπάρχει Αντιγόνη για τον Μουαμάρ και τον πολιτισμό μας

We came. We saw. He died!

Έτσι κραύγασε η κυρία Χίλαρυ:  

Ήρθαμε, Είδαμε, Πέθανε!
(και άρχισε να κάνει χειρονομίες με τα χεράκια της που θα τις ζήλευε και ο χειρότερος χουλιγκάνος της Θύρας 13)

Μαζί της πανηγύρισαν πλείστοι όσοι: από την μαριονέττα τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ μέχρι και τους κάθε είδους δυτικούς ηγέτες και ηγετίσκους. 
(άραγε ο δικός μας τι δηλώσεις έκανε;)

Καμιά ενόχληση του πολιτισμένου κόσμου για τον τρόπο που εξοντώθηκε ο πρώην ιδιότυπος δικτάτορας. 

Η παραμικρή αποστροφή από το γεγονός της έκθεσης της σωρού του σε ένα ελεεινό δωμάτιο-ψυγείο χασάπικου, όπου παρελαύνουν οι θλιβεροί Λίβυοι για να βγάλουν αναμνηστικές φωτογραφίες!!! 

Στην Ευρώπη, φαίνεται ότι ο παραδοσιακός τύπος της αστικής δημοκρατίας και των κεκτημένων της (όπου ανάμεσα στα άλλα ξεχώριζε το δικαίωμα για μια δίκαιη δίκη ή για μια έντιμη ταφή, ακόμη και σε ειδεχθείς εγκληματίες), έδωσε θέση στην αποτρόπαια αμερικανική αντίληψη που έχτισαν οι Μπους, πατήρ και υιός! 

Ο Καντάφι δεν είχε δικαίωμα σε δίκαια δίκη και έπρεπε να εκτελεστεί. 

Μεταθανάτια πρέπει να διαπομπευθεί! 

Το δωμάτιο-ψυγείο του χασάπικου όπου κείται ο Μουαμάρ Καντάφι είναι πλούσιο σε σημειολογία για τους εχθρούς του αμερικάνικου συστήματος και σε μαντείες για το μέλλον των ανθρώπων που σήμερα πανηγυρίζουν την ανεξαρτησία τους. 

Τα ένστικτα του κτήνους πρέπει να κορεστούν πριν εξαφανίσουν στην έρημο (πιθανώς) το κομματιασμένο σώμα του τύραννου, που στην περίπτωση του την αρκετά όμοια με του άθαφτου Πολυνείκη, δεν υπάρχει κανενός είδους Αντιγόνη για να φωνάξει την άγραφη και ασάλευτη επιταγή των Θεών: «τἄγραπτα κἀσφαλῆ Θεῶν νόμιμα». 

Όπου όμως κι αν εξαφανίσουν τον Καντάφι, μαζί με το κατακρεουργημένο πτώμα του, θα παρασυρθούν στον χαμό και κάμποσα κουρέλια του πολιτισμού και της δημοκρατίας μας, ίσως σαν κάποιου είδους διακοσμητικά πλαστικά λουλούδια για να κοσμούν την επιτάφια ξεφτίλα μας...

Ζητώντας το αδύνατο

Το μεγάλο ζητούμενο, βέβαια, είναι ποιοι κρύβονται πίσω από τις κουκούλες, από που προέρχονται και ποιοι τους καθοδηγούν κατά τρόπο παρακρατικό.
Όμως δεν αντέχω να μην προβάλω την εικόνα όπου δύο κοπέλες διαδηλώτριες περικυκλώνονται από καμιά 20αριά "γενναίους του μπρανκαλεόνε" και ψεκάζονται με χημικά... εξ αποστάσεως 10 εκατοστών!!!  

[Έτσι για να μάθετε καργιολίτσες να καθόσαστε στο σπίτι σας και να μαγειρεύετε αντί να παίρνετε τους δρόμους… 
Να κάνετε λογαριασμούς πως θα την βγάλετε καθαρή με τα δάνεια, τις κάρτες, τους λογαριασμούς και τα κυβερνητικά χαράτσια, κι όχι να κάνετε μαγκιές εκεί που δεν σας παίρνει.]

Τώρα αν τσαντιστεί και πει κανείς βρισιές και κάνει αντιπαραβολή της πράξης των ΜΑΤατζήδων με αρετές όπως η αντροσύνη, είναι μια χαμένη προσπάθεια.
Για συνέπεια στα μέτρα τάξης και προστασίας του κόσμου από τους κινδύνους, ούτε λόγος.
Αλλά αν τα παλληκάρια που ψεκάζουν δύο (όλες κι όλες) νέες γυναίκες έχουν νεκρωμένες αισθήσεις και ανύπαρκτα αισθήματα, ποιά είναι αυτά του αρμόδιου Υπουργού;
Και δεν γουστάρω να ακούσω να εκφράζεται η βαθειά του λύπη, όπως και στην περίπτωση του άτυχου οικοδόμου που έπεσε νεκρός την ώρα που διαδήλωνε με το ΠΑΜΕ (άσε που η δήλωση Παπουτσή δεν ήταν η έκφραση οδύνης, αλλά μια ανάσα ανακούφισης που ο φουκαράς «δεν έφερε εξωτερικές κακώσεις» - με εννοείτε, ε;).
Και δεν ανεχόμαι να ακούσω νέες μαλακίες περί διεξαγωγής ΕΔΕ.
Αυτό που θέλει η κοινωνία είναι να τον ακούσει να λέει:
Παραιτούμαι! 

Αλλά που τέτοια τύχη.
Με την μετάλλαξη του κόμματός του (παλιότερα και δικού μου) και με τον βαμπιρισμό στον οποίο βήμα - βήμα προχώρησαν όλοι τους – και οι 153 ή 154 - απομυζώντας μισθωτούς και συνταξιούχους, τότε του ζητάμε το αδύνατο.

--------------------------
Ένα υστερόγραφο για τις δύο κοπελιές της φωτογραφίας
(που πιστεύω αντιπροσωπεύουν χιλιάδες άλλες)
Κορίτσια, για ακούστε:
Καργιολίτσες σας θέλουνε!
Νοικοκυρούλες και γκομενίτσες που δεν διαμαρτύρονται.
Σας ζητάνε - κι αυτοί - ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟΝ...

Μείνανε 153 και ο Λαός στον τόπο

Εάν δεν ψηφιστούν όλα τα άρθρα του «πολυνομοσχεδίου», και ειδικά εκείνα που έχουν συμβολικό χαρακτήρα για τους εταίρους, οι ξένοι δεν θα μας δώσουν την 6η δόση.
Μάλιστα δεν πρέπει να τολμήσουνε να πάμε στο Eurogroup ή τη Σύνοδο Κορυφής.
Αυτά είπε ο Βενιζέλος.
Τέτοια αποδοχή της εθνικής μας υποταγής, τέτοια αποδοχή ότι η όλη διαδικασία για την συζήτηση και την ψήφιση του «πολυνομοσχεδίου» δεν ήταν τίποτα άλλο από μια στημένη θεατρική παράσταση.
Η Λούκα Κατσέλη είχε τελικά το κουράγιο να πει «Όχι» στο άρθρο 37 για τις συλλογικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα.
Ο φερόμενος ως πρωθυπουργός κύριος Γιώργος Παπανδρέου - ο οποίος δεν είχε το καν θάρρος να εμφανιστεί στο κοινοβούλιο και να αντέξει την κριτική της αντιπολίτευσης - έδειξε και πάλι την πολιτική του μικρότητα διαγράφοντας εξ’ αποστάσεως την πρώην υπουργό του, δικαιώνοντας εκείνους που τον χαρακτηρίζουν εγωιστή και μικρόψυχο.
Ο πολιτικός και κοινωνικός κατήφορος του θλιβερού πρωθυπουργεύοντα είναι πια σε δρόμο χωρίς επιστροφή.
Για τους Έλληνες ξεκινάνε τα Πάθη, μα και ο αγώνας για την Ανάσταση...

Πάμε σαν άλλοτε

Το μόνο που θα μας λείπει είναι μια Φανή Χαλκιά...

Από την Δανία με αγάπη

«Η χώρα αντιμετωπίζει μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, πρέπει να εργαστούμε όλοι σκληρά για να βγούμε από αυτή την κρίση και πρέπει να εργαστούμε από κοινού».

Μην φανταστείτε ότι αυτή είναι κάποια δήλωση Έλληνα πολιτικού.

Αυτά είναι λόγια ζόρικα που λένε στην… Δανία.

Τα είπε με απόλυτη απλότητα η νέα Σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Δανίας, Χέλε Θόρνινγκ-Σμιτ, η οποία ένωσε σε κοινόκυβερνητικό πρόγραμμα τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Σοσιαλφιλελεύθερους και το Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα, ενώ εξασφάλισε και την κοινοβουλευτική υποστήριξη της ΚοκκινοπράσινηςΣυμμαχίας.

Η Χέλε Θόρνινγκ-Σμιτ σχηματίζοντας το «κόκκινο μπλόκ», που περιλαμβάνει από φιλελεύθερους φίλους της αγοράς έως πρώην κομμουνιστές, έχει σαν στόχο τον περιορισμό του ελλείμματος από 3,8% σε ποσοστό κάτω του 3% και ταυτόχρονα να δημιουργήσει 135 χιλ. νέες θέσεις εργασίας μέχρι το 2020!

Κι όλα αυτά, παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις της Κεντρικής Τράπεζας της Δανίας ότι, «η οικονομία βρίσκεται στον δρόμο της σταδιακής ανάπτυξης (το ΑΕΠ αναμένεται να αυξηθεί φέτος κατά 1,5%) και δεν χρειάζονται περαιτέρω πακέτα τόνωσης».

Αυτά στην Δανία!

Αν και δεν ξέρουμε πόσο επιτυχημένη μπορεί να είναι τελικά η ευρεία συμμαχία που συγκροτεί το «κόκκινομπλόκ» της κυρίας Χέλε, αυτό που σίγουρα μπορεί να διαπιστώσει κανείς είναι η σοβαρότητα και ο πολιτικός πολιτισμός των ανθρώπων.

Στην Αθήνα, όπου η έδρα της "Δανίας του Νότου" (κατά τον ευφάνταστο ΓΑΠ), αυτά είναι άπιαστα όνειρα.

Όνειρα, εξαιτίας του χαρακτηριστικού και πατροπαράδοτου μικροκομματισμού ΟΛΩΝ, και εκ του γεγονότος ότι δεν υπάρχει Τσίπα ούτε για δείγμα (για να μην πρηξαρχιδίσουμε με δεκάδες άλλους αρνητικούς επιθετικούς προσδιορισμούς και χαρακτηρισμούς που κοσμούν τα μαγαζιά των κυρίων Παπανδρέου, Σαμαρά, Τσίπρα και της κυρίαςΠαπαρήγα).

Κι επειδή τελικά αποτύχαμε να γίνουμε μια Δανιμαρκία του Μεσογειακού Νότου, και επειδή ο πρωθυπουργός κρύβεται και δεν προβλέπεται κάποια νέα ατάκα του, ας βολευτούμε με κάτι πιο απτό και προσεγγίσιμο.

Εδώ πιο κάτω στην Αφρική βρίσκεται!

Τι θα λέγατε, λοιπόν, να γίνουμε μια "Σομαλία του Βορρά"; …όπως θαρρώ είπε ο Νεόκοπος…

Και μην βιαστείτε να καγχάσετε ή να το παίξετε σίγουρο over στο στοίχημα, γιατί με τους Μόσιαλους, τους Γερουλάνους και τις Μαριλίζες μπορεί να ψάξουμε για πρότυπα, ακόμη νοτιότερα… ακόμη πιο κάτω…

Παρεξηγημένα λόγια

Και ενώ ο κόσμος που υποφέρει ξεχυνότανε στους δρόμους της Αθήνας για να διαδηλώσει την αντίθεση του στα αποκρουστικά μέτρα της κυβέρνησης, ο ΓΑΠ (που πάντα θέλει να πρωτοτυπεί) επισκέφθηκε την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ).

«Μην χαριστείτε σε κανέναν, αυτό είναι το αίσθημα δικαίου που ζητά ο πολίτης»

Με μια τέτοια προκλητική, όσο και βλακώδη δήλωση του πρωθυπουργεύοντος (που το αίσθημα δικαίου το βρίσκει μέσα από τις απολύσεις και το βαθύ λιάνισμα των μισθών και των συντάξεων), πως ήταν δυνατόν να μην σηματοδοτήσει την βία των ΜΑΤ στην πλατεία Συντάγματος.

Γιατί μπορεί να μίλησε προς τα στελέχη της υπηρεσίας Οικονομικής Αστυνομίας και Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, αλλά όλη η αστυνομική ηγεσία ήταν εκεί, plus ο Παπουτσής.

Τους κουρεύω οικονομικά εγώ, τους πλακώνετε στο ξύλο και τα χημικά εσείς!

Αυτό καταλάβανε οι άνθρωποι, γιατί πρέπει να παρατηρήσουμε ότι μια γενικευμένη παρεξήγηση παρακολουθεί από κοντά τα λεγόμενα του Γιωργάκη (θυμηθείτε τα αμίμητα: Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα, θα κάνω την Ελλάδα μια Δανία του Νότου, λεφτά υπάρχουν, κλπ)

Στη σύναξη της ΓΑΔΑ είπε και άλλα προκλητικά, όσο και εξωπραγματικά πράγματα, αλλά αυτό που ξεχωρίζει είναι η αποστροφή, πως με την παρουσία του στο αστυνομικό μέλαθρο ήθελε να τονίσει τα πρώτα βήματα επιτυχίας μιας συνολικής προσπάθειας και επισήμανε ότι ο ελληνικός λαός, «βάζει πλάτη» και κάνει θυσίες, αλλά ζητά δικαιοσύνη.

Αν στην ΓΑΔΑ είχε προσκληθεί κάποιος εκπρόσωπος των απεργούντων και οδοιπορούντων στους δρόμους της Αθήνας, και του επέτρεπαν να μιλήσει, θα του έλεγε:

Καμία πλάτη δεν βάζουμε ρε!

Θέλουμε δικαιοσύνη, άλλα όχι την δική σου!

Κοίτα τον κόσμο που υποφέρει και διαδηλώνει, και που φασιστικά τον χτυπάς όπου βρεις.
Τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και τα άλλα τερτίπια τα κάνετε παρά τη θέληση του ελληνικού λαού.

Τώρα αν σας ενημερώσω (σε περίπτωση που δεν διαβάσατε στις εφημερίδες τα σχετικά ρεπορτάζ) ότι ξεστόμισε επίσης ότι «ο πολίτης αισθάνεται ότι το κράτος είναι κοντά του» σίγουρα θα πέσουν χοντρά μπινελίκια…