Το πανό

 
Γράφεται από κάποιους (pitsirikos.gr, κλπ) ότι η πράξη στην οποία προχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την αποφράδα βραδιά της 7ης Νοεμβρίου, με το «άνοιγμα» του τεράστιου πανό που βροντοφώναζε «ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ ΤΗ ΧΩΡΑ. ΦΥΓΕΤΕ ΤΩΡΑ», δεν ήταν τίποτα άλλο παρά λαϊκισμός. 

Δεν με νοιάζουν οι αντιφάσεις του συγκεκριμένου πολιτικού σχήματος, ούτε αν οι δηλώσεις Παναγούλη ήταν μέσα στα όρια της ευπρέπειας (εδώ που τα λέμε ποιά ευπρέπεια αρμόζει στους σφαγείς της κοινωνίας που την ίδια ώρα νομοθετούν και ψηφίζουν θανατηφόρα μέτρα κατά του μισθωτου και του συνταξιούχου)… 

Αυτό που εγώ εισέπραξα είναι πως το πανό που άπλωσε με λεβεντιά ο ΣΥΡΙΖΑ στον περίβολο της Βουλής, πάνω από τον Άγνωστο, ήταν μία ζεστή χειραψία προς τον κόσμο που διαδήλωνε κάτω στην πλατεία Συντάγματος. 
Μια επικοινωνία και μια δήλωση ότι μέσα στη βουλή δεν είναι όλοι ξένοι με την λαϊκή θέληση. 

Το πανό ήταν η προέκταση των χεριών των διαδηλωτών, της αγωνίας τους και της θέλησής τους. 
Το πανό έσπασε την αλυσίδα των ΜΑΤ, των σιδερένιων φρακτών, των αυρών και των αυτοκινήτων - κλούβες. 

Μάλιστα λέω ότι έπρεπε να το απλώσουν και μέσα στην αίθουσα του κοινοβουλίου. 
Γιατί ανάμεσα στα άλλα πρέπει να μπει κι ένα τέρμα στους καθωσπρεπισμούς που επιβάλει μία ύπουλη ετικέτα φτιαγμένη στα μέτρα του Συστήματος. 

Τα περί λαϊκισμού, αν δεν είναι μία λαθεμένη άποψη, είναι στα σίγουρα ένα εργαλείο, ένα τέχνασμα που απελπισμένα χρησιμοποιεί η δεξιά συγκυβέρνηση ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ... για να παραπλανήσει τον κοσμάκη...
Να μην αντιδρά!
Να βυθιστεί σιωπηλά στον θάνατο που του έχουν αγκαζάρει…