Γιατρέ τρέξε! H Ελλάδα έπαιξε "Εκλογές" και πεθαίνει

Μέχρι και τις εκλογές της 6ης Μαΐου 

κανείς δεν κραύγαζε και καμιά δεν ολοφυρόταν. 

Σε κακιά, μεν, κατάσταση η ασθενής Ελλάδα, 

αλλά σταθεροποιημένη, όπως μας δήλωναν οι στενοί συγγενείς 

που παραστέκονταν στο προσκεφάλι της: 

ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος κι ο μοιραίος Σαμαράς. 

Μάλιστα ο τελευταίος εξ αυτών, 

έπεισε τον γιατρό που κουράριζε την Ελλαδίτσα 

ότι θα μπορούσε να πάει σπίτι του 

γιατί η ασθενής ήταν τόσο πολύ καλύτερα 

που θα την έβαζαν να παίξει μαζί τους 

το επιτραπέζιο παιχνίδι των Εκλογών. 

Έφυγε ο γιατρός, 

παίχτηκε το επιτραπέζιο των Εκλογών 

(που τόσο γουστάριζε να παίξει ο παιχνιδιάρης Αντωνάκης Σαμαράς) 

και τώρα οι συγγενείς τρέχουν στους διαδρόμους της κλινικής, 

ουρλιάζοντας να τρέξει κάποιος γιατρός 

γιατί η Ελλαδίτσα εκπνέει. 

Το συρτάρι με τις βασικές λειτουργίες της 

χάσκει άδειο από αίμα, οξυγόνο και ευρώ… 

Και αναρωτιέμαι: 

Πότε ρε παιδιά πρόλαβε να κακοφορμίσει η μεγάλη ασθενής; 

Αλλά και γιατί αφού βλέπατε 

ότι δεν θα αντέξει τις συγκινήσεις του παιχνιδιού των Εκλογών, 

εσείς αμέτι - μουχαμέτι 

την βάλατε να ρίχνει τις ζαριές των ψήφων 

και να εκτίθεται στην ένταση 

της παρακολούθησης της κατάρρευσης των ποσοστών σας; 

Ερωτώ, 

όσους θέλουν ακόμη να το παίζουνε έκπληκτοι μαλάκες: 

Πως μπορεί αμέσως μετά το πρώτο δευτερόλεπτο 

που διαμορφωθήκανε τα επίσημα αποτελέσματα των Εκλογών, 

να είναι λογικό να πιστέψουμε 

ότι καταρρεύσανε τα οικονομικά της χώρας, 

αλλά και να αδειάσει το ταμείο της ασθενούς; 

Πως μπορεί ως αντίλαλος του συστήματος 

 να κάνει αφορισμούς ο πρόεδρος Παπούλιας 

και αναρωτιέται αν μέχρι να τελειώσουν οι διεργασίες 

για την πολυπόθητη συμφωνία των κομμάτων 

ή τον διορισμό τεχνοκρατών αλά Μόντι 

(επππ, φτάσαμε στο ζουμί) 

θα υπάρχει το ελληνικό κράτος; 

Όταν αποφασίστηκε να πάμε σε εκλογές 

μέσα από την αντικειμενική πίεση των γεγονότων, 

από την ογκούμενη κοινωνική αγανάκτηση, 

από τα αδιέξοδα αποτελέσματα εφαρμογής του μνημονίου 

και την ανικανότητα του συστήματος, 

τότε ως υπεύθυνος πολιτειακός θεματοφύλακας 

δεν τα έβλεπε αυτά; 

Από ότι ακούω, 

αμέσως μετά τις Εκλογές, και εξαιτίας τους, 

οι «νοικοκυραίοι» φυγαδεύσανε στην Ελβετία και αλλαχού 

μόνο 1 δις … 

Ε, αυτό δεν είναι ικανό από την χαλαρότητα της 5ης Μαϊου

να κατρακυλήσουμε στα ζόρια της 7ης του ίδιου μήνα.

Κάνω λάθος;

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι η φασαρία ξέσπασε 

όταν ο κ. Τσίπρας αρνήθηκε να μπει συνεταιράκι 

στην κυβέρνηση σωτηρίας που σερβίρισε ο δικομματισμός 

ως κρύο πιάτο συγκάλυψης και συνενοχής. 

Όπως και να χει, 

και όποια ιστορία και αν διηγούνται οι «συγγενείς» 

(συγγενείς πολιτικά και σε συνευθύνη στην καταστροφή) 

και όποια επιτραπέζια κι αν παίζουν, 

σημασία έχει η πορεία προς την απελευθέρωση. 

Η κοινωνική και πολιτική χειραφέτηση των Ελλήνων έχει αρχίσει… 

και είναι η μόνη μας Ελπίδα.