Ο Τζωρτζάτος τα μάζεψε. Η απεργία έληξε εξαιτίας της στάσης της κοινωνίας, αλλά και επειδή οι κρυφοί υποκινητές του show των φορτηγατζήδων και βοθρατζήδων δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να τους καλύπτουν με μισόλογα.
Η ζημιά όμως έγινε καθώς η ψωροκώσταινα "έπαιξε" ξανά στα ξένα ΜΜΕ και ειδικά στο BBC (τι διάολο μανία και μίσος έχουν μαζί μας αυτές οι λούγκρες, πότε δεν το κατάλαβα). Ταυτόχρονα μπήκαν και ολίγα δράμια δυσαρέσκειας παραπάνω στη ζυγαριά των απλών πολιτών που έχουν βαρεθεί πια τα προβλήματα και τις κακές ειδήσεις...
Όμως άλλα με απασχολούν εδώ...
Στην ιστορία της απεργίας του «καρτέλ Τζωρτζάτου», αυτό που προξενεί εντύπωση είναι η στάση των μονίμως φωνασκούντων κατά του ΓΑΠ πράσινων bloggers. Αυτών που το παίζουν Ανδρεϊκοί Πασόκοι, Σοσιαλιστές Πασόκοι και Τριτοσεπτεμβριστές Πασόκοι (και ότι άλλο βάλει ο νους σας) και οι οποίοι αποτελούν τη βασική συνιστώσα του μετώπου των «Αριστεροδημοκρατικών» blogs που θέλει να κάψει το μπουρδέλο τη βουλή.
Ενώ οι περι ου ο λόγος πράσινοι αποφύγανε συστηματικά την όποια κριτική κατά των ιδιοκτητών φορτηγατζήδων, επιτέθηκαν με μανία κατά του Παπανδρέου και της κυβέρνησης. Δεν έφτασαν βέβαια στο σημείο να σκαρώνουν φωτογραφικά μοντάζ που να απεικόνιζουν τον ΓΑΠ με στολή μελανοχίτωνα, ούτε κρέμασαν στο blog τους φωτογραφία του δικτάτορα Παπαδόπουλου, για τον αναγκαίο εικαστικό παραλληλισμό... όπως έκαναν κάποιοι άλλοι, όμως στην περίπτωση που δεν σιώπησαν, με χαρά δαιμονοποίησαν κατά το δοκούν τους όρους «επιστράτευση» και «επίταξη», με προφανή στόχο.
Το γιατί επιστρατευόταν ένας ιδιοκτήτης φορτηγατζής και γιατί επιτασσόταν ένα βοθρατζήδικο δεν είχε καμιά σημασία, κι ας πήγαινε στο διάολο η οικονομία, ο τουρισμός, τα μπάνια του λαού, το άδειο καλάθι της νοικοκυράς, η κερδοσκοπία των βενζινάδων (μέχρι και 1.70 χτύπησε η αμόλυβδη).
Αυτό που είχε, έχει και θα έχει βαρύτητα είναι η τήρηση σταθερής αντιπολιτευτικής γραμμής και η ζημιά που μπορεί να προκληθεί στην κυβέρνηση του ΓΑΠ.
Οι άνθρωποι κατάντησαν της πλάκας από τις μανίες και τα στερεότυπα που έχουν καρφωμένα στο μυαλό τους.
Γίνονται χειρότεροι από τις «αν-μπλόκ» δεξιές φυλλάδες που κρέμονται στα περίπτερα μόνο και μόνο για τη δημιουργία κλίματος...
Γίνονονται ίδιοι με τους τηλεαστέρες τους οποίους κατηγορούν σε κάθε ευκαιρία ότι υλοποιούν τις νεοφιλελεύθερες γραμμές των καναλαρχών αφεντικών τους...
(τα σχόλια σας μετά το videάκι)
Tell me how have I changed
Now I'm out
Oh out of control
Now I'm out
Oh out of control
Oh help me now
τους ξέρανες!
ΑπάντησηΔιαγραφήAυτη ειναι η πραγματικοτητα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροκειμένου μια πλειοψηφία να μην προωθεί αυθαίρετες πολιτικές, κάθε κοινωνία, από την εποχή των αθηναϊκών «γραφών παρανόμων» και «ψηφισμάτων», ξεχώριζε ανάμεσα σε αποφάσεις που αφορούσαν την τρέχουσα πολιτική πρακτική (σήμερα Νόμοι) και δεσμευτικές αποφάσεις που αναφέρονταν στα θεμέλια λειτουργίας της (Σύνταγμα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Συντάγματα υπόκεινται σε σύνθετες διαδικασίες αναθεώρησης, ακριβώς για να μην μπορεί μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία να αλλάζει κατά το δοκούν τα δικαιώματα των πολιτών καθώς και τα ίδια τα θεμέλια λειτουργίας της Πολιτείας. Το Σύνταγμα, λοιπόν, διασφαλίζει τα μακρόχρονα δικαιώματα της κοινωνίας και αποτελεί μοχλό αποτροπής εμφάνισης φαινόμενων πολιτικού βοναπαρτισμού. Αποτρέπει την αλλαγή των θεμελίων της συμφωνίας που έχουν κάνει πολίτες και κοινωνία από μια συγκυριακή πλειοψηφία, όταν, μάλιστα, αυτή έχει λάβει ψήφο από τους πολίτες προκειμένου να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα που διαφέρει από όσα πράττει.
Η παρούσα κυβέρνηση, είναι μια κυβέρνηση ισχυρής σχετικής πλειοψηφίας ψήφων, αλλά δεν είναι πραγματική πλειοψηφία (50%+1) εντός του εκλογικού σώματος. Ταυτόχρονα, εφαρμόζει μια πολιτική για την οποία δεν υπήρξε προεκλογικά συμφωνία με τους πολίτες. Η κυβέρνηση ορισμένες στιγμές δείχνει ως να αδιαφορεί για την γενική βούληση των πολιτών, διότι πιστεύει ότι εκείνη (και μόνο) γνωρίζει, καθότι βρίσκεται σε «αποστολή σωτηρίας» της χώρας (μάλλον και ορισμένων μεγάλων επιχειρηματιών της χώρας). Με βάση αυτή την «αποστολή» τείνει όλο και περισσότερο να παραβιάζει δημοκρατικούς κανόνες. Το όπλο της κοινωνίας, απέναντι σε αυτή την κυβερνητική νοοτροπία, προκειμένου να προστατευτεί από τυχόν εξουσιαστικές αυθαιρεσίες είναι το Σύνταγμα.Υπό ορισμένες συνθήκες, υπεράνω του Συντάγματος μπορεί να τεθούν συμφωνίες υπερεθνικών πλαισίων, όπως αυτή της ένταξης της χώρας στην ΕΟΚ (αργότερα ΕΕ). Για αυτό, η επικύρωση τέτοιων συμφωνιών από το εθνικό κοινοβούλιο, απαιτεί αυξημένες πλειοψηφίες. Εδώ άρχισαν τα κόλπα της κυβέρνησης. Όντας ανασφαλής αν θα μπορούσε να διασφαλίσει για το Μνημόνιο που σύναψε μια τέτοια πλειοψηφία στη βουλή, το ενέκρινε στη βουλή όχι ως μια διεθνή συμφωνία, που θα μπορούσε να διεκδικήσει ειδική βαρύτητα έναντι συνταγματικών διατάξεων, αλλά ως εσωτερικό νόμο. Ο κάθε νόμος, όμως, οφείλει να ικανοποιεί τις προβλέψεις του Συντάγματος, και όχι να τις παραβιάζει κατά το δοκούν διότι υπόκειται των διατάξεων του Συντάγματος. Διαφορετικά δεν θα υπήρχε ανάγκη διαχωρισμού ανάμεσα σε Σύνταγμα και νόμο.
Τι πράττει η κυβέρνηση εκ του πονηρού; Γνωρίζει καλά ότι πέρασε το μνημόνιο στη βουλή ως νόμο. Δεν διέθετε πλειοψηφία για κάτι άλλο. Όμως, από εκείνη τη στιγμή και πέρα, το επικαλείται ως να είχε εγκριθεί από τη βουλή ως διεθνή συμφωνία. Η κυβέρνηση, στη συνέχεια, προκειμένου να στηρίξει την κοινωνική πάλη που διεξάγει από τα πάνω σε βάρος των αδύναμων, επιλέγει ευθέως την νομική μανούβρα:εμφανίζει τον νόμο για το Μνημόνιο ως δέσμευση που υπερέχει εξ’ ορισμού των άλλων νόμων και του Συντάγματος. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι τοιουτοτρόπως πράττει αντισυνταγματικά. Αλλά δεν τη νοιάζει. Διότι σκέφτεται τώρα σε ένα δεύτερο επίπεδο: Γνωρίζει ότι πολλά μέτρα της θα πέσουν στα δικαστήρια. Επιδιώκει, όμως, να έχει προλάβει να τα εφαρμόσει πριν τελεσιδικήσουν δικαστικά. Και δεν σκέπτεται, δυστυχώς, ότι με αυτά της τα καμώματα, στο όνομα των τρεχουσών αναγκών της πολιτικής της, υποσκάπτει μακρόχρονα θεσμούς και δημοκρατία.
Νίκος Κοτζιάς
@Ανώνυμος 2-8-10-9:18μμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μερικά συμφωνώ, σε άλλα διαφωνώ με τον "επιλεκτικό" κύριο Νίκο Κοτζιά.
Θα συμφωνήσω ότι ο Παπανδρέου εφόσον μετά τις 4/10/09 (σε κάποια στιγμή) αντιλήφθηκε την οικονομική κατάσταση της χώρας και ότι έπρεπε να γίνουν έκτακτοι χειρισμοί οι οποίοι όμως ανέτρεπαν τις εξαγγελίες του, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ!
Παρόλα αυτά, είναι προφανές ότι παγιδεύτηκε από τις δημοσκοπήσεις που του έδιναν limit-up, τόσο σε προσωπική αποδοχή και σε δημοφιλία, όσο και στην έγκριση να πάρει αυστηρά μέτρα για στο οικονομικό, στα ελλείμματα, το ασφαλιστικό, κλπ! Θα θυμάσαι ότι τα σχετικά δημοσκοπικά ευρήματα και αποτελέσματα ξεκινούσανε από το 65% και έφταναν έως και το 80% σε αποδοχή. Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν και πλείστοι όσοι από αυτούς που τον επευφημούσαν και επικροτούσαν μετατραπήκαν σε σκεπτικιστές και σε σκληρούς κριτές!
Συμπέρασμα: Άλλο τα "θα" των σφιγομετρήσεων από αφερέγγυους ερωτώμενους και άλλο οι εκλογές που δηλώνουν σαφή εντολή, σε σαφές κυβερνητικό πρόγραμμα.
@Ανώνυμος 2-8-10-7:56μμ
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
@Ostria
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που συμφωνούμε...