Μνημόνιο με την Αργεντινή

..."Αύριο το πρωί αν αποσύρει η κυβέρνηση τα μέτρα, η μαλακία του εγκεφάλου σου θα τρέξει να χωθεί στον καναπέ της.
Θα τα ξεχάσεις όλα μονομιάς, θα το βουλώσεις, θα ησυχάσεις.
Θα είσαι ο ίδιος μαλάκας, ο παλιός ήσυχος μαλάκας"...

Για να γράφεις τέτοια βρε Τσαούσα μου, θα πρέπει κάτι να έχεις μυριστεί (δε μπορεί)... ή ίσως πάλι κάποιο οχλοβοών άθυρμα σου τα έκανε τσουρέκια.
Τούτες τις μέρες - βλέπεις - βρήκαν ευκαιρία για να δράσουν και να λαλήσουν τα βλαχαδερά που τρελαίνονται με κάθε τι «αριστερό»: από Λάκη Λαζόπουλο ίσαμε Στέφανο Τζουμάκα…

Κοίτα ρε Τσαουσα... αυτά, τα έχουμε γράψει τόσες φορές, αλλά δε χαμπαρίζουν... Ξέρεις τι μου θυμίζουν τα άτομα; Την περίπτωση της Εθνικής Ελλάδος!
Όταν πήρε το ΕUROπαϊκό τρέχανε όλοι στους δρόμους κουνώντας σημαιάκια και σημαιάρες στο μπλέ… και απολαμβάνανε τους ρωμαϊκούς θριάμβους στο καλλιμάρμαρο
(limit up του ελληνικού καρακιτσαριού)

Ομαδάρα ρε (!) διατρανώναμε ουρλιάζοντας... κι ας ξέραμε τις πραγματικές μας δυνατότητες: ότι δηλαδή το σωβρακάκι του Κατσουράνη έχει μια "τρύπα" νααα... και ότι ο Χαριστέας δεν ήταν παρά μια τρίχα από τα ...αποτέτοια του Φίγκο.
(Νύχτα έφυγε από τη Φέγιενόορντ)

Αλλά ξέρουμε ότι η παραμύθα είναι πάντα όμορφη… Σε απογειώνει… στα ουράνια κι ας πήρες το EUROπαϊκό χάρις σε μια «φούσκα» της τύχης. Κι έρχεται τώρα το Μουντιάλ, τρώμε 2 από τα κίτρινα κορεατικα μαμούνια και αρχίζουν οι ανώμαλες προσγειώσεις: Να φύγει ο King Otto ο Βου, ο και Ρεχάγκελ επονομαζόμενος…

Το ξέραμε (και το ξέρουμε) ότι δεν έχουμε ομάδα.
Από το να πιστεύουμε σε παραμύθια, να ελπίζουμε στην τύχη ή στο γεγονός ότι η μπάλα είναι στρογγυλή, να παρακαλούμε για τον πατριωτισμό του Γκέκα και την αυτοθυσία του Τοροσίδη, είναι προτιμώτερο ένα Μνημόνιο με την Αργεντινή του Μαραντόνα,
ή τη Γερμανία του Lukas Podolski...

Η μαγκιά θα είναι βάζοντας επιτέλους μυαλό να εκμεταλλευτούμε τις εμπειρίες, ακόμη και μέσα από την έντιμη παραδοχή και ανάλυση της ήττας να διορθωθούμε… Γιατί κάθε ήττα είναι και μια ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα (όπως ακριβώς κάνει ο ΓΑΠ σε πιό άχαρους τομείς του δημόσιου βίου της ανεπρόκοπης ψωροκώσταινας) ...και έτσι την επόμενη φορά, στο επόμενο τουρνουά να μπορέσουμε να ανοίξουμε τα φτερά μας μέχρι έκει που μας παίρνει, κι αν μη τι άλλο να παίξουμε και λιγάκι ποιοτικό παιχνίδι... "μπάλα της προκοπής" που λέει κι ο Αλέφαντος!..

Τέρμα τα γιουρούσια στην επίθεση, οι ηρωισμοί στην άμυνα και τα τάματα στη Μεγαλόχαρη...


----------------------------
Ένα βιαστικό κειμενάκι nocturnικο, έτσι για το "καλό" μιάς και την κάνω για Κέρκυρα. Έρχεται σαν ένα είδος support στο "Η μαλακία του εγκεφάλου σου" της Τσαούσας... που μπορείτε να το απολαύσετε ΕΔΩ: http://itsaousa.blogspot.com/2010/06/blog-post_19.html