Τότε στη Θεσσαλονίκη το Σύστημα ένοιωσε φόβο για την ορατή πια ανατροπή του ή εν πάση περιπτώσει την αίσθηση για τον κίνδυνο που διέτρεχε η δυνατότητα να παραμείνουν στη διακυβέρνηση οι εκλεκτοί και υποτακτικοί του….
Κι ο φόβος του τέρατος χτύπησε το κίνημα των αγανακτισμένων, ώστε να αποχωρήσουν από τις πλατείες οι συντηρητικοί, οι πασόκοι και ούτω καθεξής….
Να μπει η πορεία των πραγμάτων στην κονσέρβα και στον στίφτη…
Εκπαραθυρώθηκε ο ΓΑΠ στις Κάννες, τα φτιάξανε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Λάος και αργότερα ΔΗΜΑΡ, κότσαραν τους Παπαδήμους και τους Πικραμένους, για να έρθει στο φινάλε κερασάκι στην τούρτα ο Σαμαράς….
Και η μηχανή των Μνημονίων ξεκίνησε και φυσικά η διαμόρφωση των τετελεσμένων και της μη δυνατότητας της επερχόμενης Αριστεράς να κυβερνήσει….
Τώρα το φινάλε παίζεται με το πέταμα της Χρυσής Αυγής στο σκουπιδοτενεκέ (αφού πρώτα έπαιξε το αποπροσανατολιστικό παιχνίδι της), με τις κοινοβουλευτικές αποστασίες και με την δημιουργία troll κομματικών μορφωμάτων (όπως το Ποτάμι ή το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ) και με τον φόβο του "μετά τι?", πασπαλισμένο με ντόπια άχνη και ξενοκίνητη σαντιγί….
Τώρα εφτασε η ώρα της αλήθειας….
Μαζευτήκαμε από τις πλατείες, αλλά η κάλπη μας περιμένει… (χωρίς ΜΑΤ)
Στη βάση της πραγματικότητας που όλοι βιώνουμε, απ εδώ και πέρα η ευθύνη είναι δική μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου