Ο πολυμερισμός της γλίτσας

Καθώς με δίκαιο ή λογικό τρόπο δεν λύνεται το ζήτημα της ελληνικής κρίσης (ο εστί μεθερμηνευόμενον, η άρχουσα τάξη δεν γουστάρει να πληρώσει το μερίδιο της για το σπασμένο μάρμαρο), το Σύστημα έβαλε να παίξουν τα όργανα.

Άρχισε να δημιουργεί κόμματα – μαξιλαράκια, να δημιουργεί διασπάσεις και αποστασίες και ότι άλλο μέλλει να δούμε.

Βλέπεις το κόλπο «δούλεψε» και «έπιασε» στις δίδυμες εκλογές που μας οδήγησε η υστεροβουλία Σαμαρά (*) και η πατριωτική υποκρισία της ΔΗΜΑΡ (**).

Πολιτικά σκουπίδια σαν του Κουβέλη, της Ντόρας, του Τζήμερου και του Μάνου ή θραύσματα σκουπιδιών που από το ΛάΟΣ προσγειώθηκαν στην ΝΔ, ήταν το τέλειο υλικό για να στηθεί η τρικομματική του Αντώνη του πιτσαδόρου, για να περάσει το Μνημόνιο Νο.3, και - στην τελική - για να μην δουν οι νοικοκυραίοι κανένα Λαφαζάνη υπουργό της πρώτης αριστερής κυβέρνησης ever!!!

Καθώς λοιπόν δεν βγαίνει η λύση (μέχρι κι ο Προβόπουλος λέει σήμερα ότι η καταναγκαστική επαναγορά ομολόγων που επιβλήθηκε στις τράπεζες δεν δίνει ελπίδες ρευστότητας), μάλλον μυρίζει αδιέξοδο και εκλογές.

Μπας γι αυτό αρχίζουν πάλι να ρίχνουν μπάζα στο οδόφραγμα που στήνουν στον δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία και σε κάθε πιθανότητα σχηματισμού αντιμνημονιακής κυβέρνησης;

Τι άλλο τελικά να σημαίνει η ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ του Λοβέρδου και η ομαδική ρήξη των αποχωρούντων από τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» υπό τους ήχους που τυχαία παίζει η μπάντα της παράγκας (δολάριο σε σολ ματζόρε, non paper σε λα μινόρε, χρηματοδότης σε φα δίεση ελάσσονα, κλπ);

..............................................................

(*) Στην ΝΔ ήταν προσχεδιασμένη η δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, ώστε τότε να ανεβάσει το ποσοστό της μέσα από συνεργασίες, απορροφήσεις και αποστασίες. 
(**) Το ίδιο προσχεδιασμένη ήταν η στάση της ΔΗΜΑΡ να βοηθήσει οπωσδήποτε τον σχηματισμό κυβέρνησης