Το ΕΑΜ και η ανάγκη για Αλήθεια

Γιορτάζουμε τούτες τις ημέρες τα 69 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ, του Μετώπου των απλών ανθρώπων και των πατριωτών που μαζί με την ένοπλη προέκτασή του, τον ΕΛΑΣ, πολέμησαν τον Γερμανό κατακτητή στις πόλεις και την ύπαιθρο.

Μπορεί στην ίδρυση του ΕΑΜ να πρωτοστάτησε το τότε ΚΚΕ, όμως στις τάξεις του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου μπήκαν και αγωνίστηκαν διανοούμενοι, καλλιτέχνες, επιστήμονες, και κυρίως οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, που η ιδεολογική τους ταυτότητα ξεκίναγε από τους αριστερούς σοσιαλιστές και κομμουνιστές και έφτανε μέχρι τους φιλελεύθερους και τους δημοκράτες αστούς.

Σήμερα τις μνήμες και την επέτειο προσπαθεί να τις μονοπωλήσει το ΚΚΕ, του οποίου η τότε ηγεσία έσυρε τους ΕΑΜίτες και τους ΕΛΑΣίτες, δηλαδή την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, στον όλεθρο της δεξιάς τρομοκρατίας και των εγκλημάτων (με την «Βάρκιζα») και στον εμφύλιο (με τον Δεύτερο Γύρο).

Χτες στα Προπύλαια με το φερετζέ της ΠΕΑΕΑ, το ΚΚΕ μας είπε ότι οι Κνίτες πρέπει να μελετάνε την ιστορία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και να παίρνουν μαθήματα επαναστατικής γνώσης για να μπορεί το ΚΚΕ να απαντήσει τεκμηριωμένα «στην επιχείρηση ξαναγραψίματος της Ιστορίας από την αστική τάξη».

Είναι όντως γνωστό τι είδους ιστορία γράψανε σειρά συντηρητικών και δεξιών ιστοριογράφων στο διάστημα 1950-1980. Από τη στιγμή, όμως, της ιστορικής επικράτησης του ΠΑΣΟΚ το 1981 και της εκθεμελίωσης του μονοκομματικού δεξιού κράτους, η ιστορική μελέτη και του έπους της Εθνικής Αντίστασης, γράφεται – πέρα από ιδεολογικές προτιμήσεις – στη βάση της ελευθεροφροσύνης και της επιστημονικής προσέγγισης.

Κύριοι του ΚΚΕ, στα πλαίσια αυτής της γνώσης, σας αφιερώνω ένα κείμενο του Ριζοσπάστη που είδε το φως της δημοσιότητας στις 12/6/1945, και το οποίο γράφει:
«Ο σ. Ζαχαριάδης μάς ανακοίνωσε ότι η Κεντρική Επιτροπή του Κ.Κ.Ε., αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλει ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια).
Ο Βελουχιώτης και ύστερα από τη σύναψη της συμφωνίας της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του. Η δράση αυτή, που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει, γιατί της έδινε όπλα για να χτυπά το Κ.Κ.Ε., να παραβιάζει τη συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει πια καμιά καθυστέρηση για την ανοικτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη. Όπως είναι γνωστό, ο Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) στον καιρό της δικτατορίας του Μεταξά είχε πιαστεί και είχε κάνει δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης του Κ.Κ.Ε.»

Το ερώτημα είναι κατά πόσο στην προσπάθεια αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας που θα επιχειρήσουν οι σημερινοί ή οι μελλοντικοί Κνίτες, θα συμπεριλάβουν και αυτό το ντοκουμέντο. Γιατί έτσι θα συμβάλουν σε ένα πιό αληθινό, πιό αριστερό και πιό δημοκρατικό κόμμα, που η πολιτική, κοινωνική και ιστορική αλήθεια να συνταιριάζει με την πραγματικότητα των γεγονότων.

Το απόσπασμα από το Ριζοσπάστη του 1945 και το ερώτημα μου - που βάζω πιό πανω – είναι η δική μου συμμετοχή στην επέτειο και η οφειλόμενη απόδοση τιμής στη μνήμη των ΕΑΜίτων και ΕΛΑΣιτών που αγωνίστηκαν για την Πατρίδα.

--------------------------

Εδώ ένα ενδιαφέρον κείμενο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
το οποίο διάβασα στο blog "Βαθύ Πράσινο"
ΕΑΜ: Η ΑΓΝΟΗΜΕΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ένας κακός μαθητευόμενος μάγος

Ο κ. Σαμαράς ως γνωστόν είναι πολιτικός.

Τελευταία, ασχολούμενος με τον Χάρυ Πότερ, προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι και μάγος, αλλά δεν γίνεται πειστικός. Σε τέτοια ηλικία δεν ξεσηκώνεται η J. K. Rowling, ούτε τα καμώματα των ενοίκων του Χόγκουαρτς)

Όντας λοιπόν πολιτικός και μάλιστα αρχηγός της ΝΔ, οφείλει να γνωρίζει ότι στην Ελληνική δημοκρατία και την πολιτική ζωή του τόπου υπάρχει μια ιεραρχία, στην οποία η θέση του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στέκεται πολύ ψηλά...

Το ίδιο ψηλά πρέπει να βρίσκεται η καλή συμπεριφορά και η υπευθυνότητα του λόγου του κ. Σαμαρά, υποθέτω. Εκτός και δεν έχει κατανοήσει που βρίσκεται και τι υπηρετεί στο πολιτικό μας σύστημα!

Όταν δηλώνει ότι εγώ δεν είμαι Παπανδρέου, δείχνει αλαζόνας, προσβλητικός και ιταμός προς το πρόσωπο του Πρωθυπουργού, όπως ο Ντράκο Μαλφόυ απέναντι στον ικανότερο Χάρυ Πότερ...

Όταν κομπάζει ότι μπορεί να μηδενίσει το έλλειμμα μέχρι τα τέλη του φετινού Δεκεμβρίου, μας αποκαλύπτεται ως ασόβαρος, μπαρούφας και επικίνδυνος στο να κυβερνήσει κάποτε τη χώρα. Γιατί δεν μπορεί ο μαθητευόμενος Μαλφόϋ να μας το παίξει καθηγητής Σνέηπ…

Όταν παρομοιάζει τον κ. Παπανδρέου ως Χάρυ Πότερ και το ΠΑΣΟΚ ως πράσινη πολυκατοικία, δείχνει παιδισμό, ανωριμότητα, έλλειψη χιούμορ, και επιβεβαιώνει ότι ανήκει στην κοινότητα του Slytherin, υποδυόμενος και πάλι τον ζηλόφθονο και μοχθηρό ανταγωνιστή του Χάρυ, τον Ντράκο Μαλφόϋ!

Όταν όμως απειλεί πως ερχόμενος στην εξουσία θα στήσει Εξεταστική για το Μνημόνιο τότε τα πράγματα μπλέκουν. Ο άνθρωπος, θέλει να καθίσει στο σκαμνί τον κ. Καραμανλή από λάθος ή από σκοπιμότητα;
Ας μας εξηγήσει τότε αν μέσα στο νου και την ψυχή του έχει εισχωρήσει το πνεύνα του κακού: ο λόρδος Βόλτεμορ, δηλαδή...

Κύριε Σαμαρά, το μαγικό ραβδί σας, είτε είναι κοντό, είτε είναι ραγισμένο, είτε έχει υποστεί δολιοφθορά από κακά πνεύματα, είτε πρέπει να ξαναδιαβάσετε όλο τα βιβλία του Χάρυ Πότερ…
από την αρχή!

Εκλιπαρούν για νέο "89"

Παρά τη σαφή πολιτική τοποθέτηση της, η "ΑΥΓΗ" ήταν πάντα μια καλή και σοβαρή εφημερίδα, που σε αντίθεση με το Ριζοσπάστη, εκτιμάτο και από αναγνώστες πέραν του χώρου της παραδοσιακής Aριστεράς.

Φαίνεται όμως ότι τα πράγματα άλλαξαν εκεί, από τη στιγμή που επικράτησαν οι υστερικοί της "ριζοσπαστικής" αριστεράς, και οι οποίοι σύρουν την "ΑΥΓΗ" στον αντι-Πασόκ φανατισμό και στην εξυπηρέτηση των οραμάτων του μικρού Αλέξη.

Αυτά συμπεραίνονται από το σαφές προσκλητήριο που έστειλε ο Τσίπρας, μέσω της "ΑΥΓΗΣ", προς τη Δεξιά.
Ένα κάλεσμα για συνεργασία κατά του ΠΑΣΟΚ στις Αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου, με πρόσχημα και κερασάκι στην τούρτα την κατάργηση του Μνημονίου.

Ιδού πόσο ξετσίπωτα τίθεται το ερώτημα, που ταυτόχρονα είναι δίλημμα και πρόταση προς τη ... Νέα Δημοκρατία!..

Γ. ΜΗΛΙΓΚΩΝΗΣ (ΑΥΓΗ):

Ευχαριστώ κύριε Εκπρόσωπε. Κύριε Πρόεδρε, έχετε μιλήσει και εσείς και τα στελέχη σας, για ευρείες συσπειρώσεις και μέτωπα που μπορεί να σχηματιστούν ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, με χαρακτηριστικά κατά του Μνημονίου.

Ωστόσο, από ότι έχετε παρουσιάσει και στις 7 Ιουλίου και εχθές, εσείς μιλάτε από ότι έχουμε καταλάβει, για μια άλλη διαχείριση στο πλαίσιο του Μνημονίου. Ουσιαστικά λέτε ότι, με τις δικές σας προτάσεις, μπορούμε να βγούμε γρηγορότερα, έχοντας μικρότερο χρέος με λιγότερο επώδυνο τρόπο, αλλά -κατά δήλωσή σας- ως τότε θα τιμήσετε την υπογραφή σας.

Η Αριστερά λέει όχι στο Μνημόνιο τώρα. Αυτό δεν συνιστά μια στρατηγικού χαρακτήρα διαφορά με την Αριστερά; Και με δεδομένη αυτή τη διαφορά, θα μπορούσατε ποτέ να ζητήσετε, είτε τη στήριξη της Αριστεράς στο δεύτερο γύρο για τους δικούς σας υποψηφίους, είτε να στηρίξετε υποψηφίους της Αριστεράς που θα έχουν περάσει στο δεύτερο γύρο;

Η απάντηση Σαμαρά δεν έχει και τόση σημασία, αλλα μπορείτε να την διαβάσετε εδώ

Χοντρικά, έστω και με ήξεις – αφήξεις κουβέντες, ο Αντωνάκης έκλεισε το δεξί μάτι στους ...υπερκομματικούς υποψηφίους του... κόμματός του!!!
ΑΥΤΟΊ και όχι ΑΥΤΟΣ θα έχουν τον τελικό λόγο, όταν θα έρθει η ώρα...



Το αριστερό του μάτι, πάλι, το είχε κλείσει προς τους Συντρόφους από τον Μάϊο (18/5/10), στην "κατ' ιδίαν" συνάντηση του με τον Τσίπρα, όταν στα φανερά είπε: "Η πολιτική είναι η τέχνη της συνεννόησης και σε ώρες κρίσης η συνεννόηση είναι πολιτική αρετή"

Και ψεύτης, Και Μπαρούφας

Η αντιφατικότητα του είναι πλέον ανυπόφορη! Έρχεται να κατασταλάξει σαν απόσταγμα της ανειλικρίνιας, της ανευθυνότητας και της ανοησίας του κ. Σαμαρά. Τι μας είπε τελικά στη συνεντευξη τύπου (19/9/10) στη ΔΕΘ;
- Η ΝΔ άφησε μια ανθούσα οικονομία και το ΠΑΣΟΚ έστειλε την Ελλάδα στην πτώχευση.
- Ήθελα συγκάληψη των ευθυνών της ΝΔ και του Καραμανλή και ο Παπανδρέου έστησε εξεταστικές!
- Θα έδινα στήριξη στην πολιτική λιτότητας και θα ψήφιζα το Μνημόνιο αν το ΠΑΣΟΚ είχε ανάγκη 180 ψήφων, αλλά δυστυχώς ο Παπανδρέου ήθελε μόνον 151...
- Δεν υπάρχει υπάρχει Σκάνδαλο Βατοπεδίου, αλλά αν επιμένετε ότι είναι, τότε δεν έχουν ευθύνη οι Καραμανλής, Μπασιάκος, Αγγέλου, Ρουσσόπουλος, κλπ., αλλά ο Δρύς και ο Φωτιάδης!!!
- Ο Καραμανλής είναι ιστορικό πρόσωπο και θα απαντήση όποτε θέλει...
Πολύ χοντρικά και λαϊκά μας έριξε στη μούρη τη μαγκιά:
ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ "ΠΗΔΗΞΕ", ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟ!
Το δίκανοοοοοοοοοοοοοο ρεεεε...

Των ψυχών το βρομερό «μάθημα»

Κάποιος που το άκουσε
ισχυρίζεται ότι θεραπεύτηκε από σκληρές εξαρτήσεις…
("This cured my narcolepsy"!)
Αλλά μπορεί αυτό να ισχύει και για μας;
Μπορεί να θεραπεύσει την ιδεοληψία μας
και την παντελή αποκοπή από την πραγματικότητα;
Ίδωμεν!

Aλλά ας ακόυσουμε το Hearts filthy lesson, εκπληκτικά ερμηνευμένο από τον David Bowie...
Άντε καλή θεραπεία!

Ο Μέσσι & τα λεφτά, είναι αλλού

Πάνω που πάλευα να επιλέξω το επόμενο χρονογράφημα για το 1klik-aristera, άφησα τις περιστάσεις να με οδηγήσουν μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης.
Για 45 λεπτά απόλαυσα την απόλυτη ποδοσφαιρική τέχνη και ομορφιά.

Παρά το γεγονός ότι η τέχνη είναι συνήθως μια μοναχική διαδικασία και δεν εκδηλώνεται σε συνθήκες real time ανταγωνισμού, στην περίπτωση του αγώνα που παρακολούθησα συνέβη το ποδόσφαιρο να αρθεί στα όρια της τελειότητας.
Αυτό το κατόρθωσαν οι ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελώνα, αντιμετωπίζοντας τον ημέτερο Παναθηναϊκό.
Έντεκα γκριζοπράσινες μουτζούρες τρέχανε να καταστρέψουνε το τέλειο που ζωγράφιζαν τα πόδια του Μέσσι πάνω στον χλοοτάπητα.

[τα υπόλοιπα προς τα κάτω και σε γκρί χρώμα γράφονται Παρεμπιπτόντως]...

Και παρατήρησα χωρίς ίχνος ρατσισμού ότι οι «ημέτεροι» ήταν αρκούντως μαύροι, ίσως για να είναι ασορτί με την μαύρη κοινωνική μας κατάσταση.
Και όπως γνωρίζω αρκούντως χρυσοπληρωμένοι, ίσως ως ανέκδοτο και λοιδωρία, απέναντι στην οικονομική μας δυσπραγία... ή ίσως για επιβεβαίωση της ρήσης "Λεφτά υπάρχουν"!
Όμως και το ποδοσφαιρο ως τέχνη,
αλλά και τα λεφτά...
ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ
(σε άλλες χώρες - υπεράκτιες - και σε άλλα συρτάρια)...

Τα Παπούτσια της Βαρβαρότητας

Δεν έχω και πολλά να πω για το ακραίο Στέλιο Πραπαβέση, μέλος του εθνικιστικού και ακραίου "Πατριωτικού Μετώπου", που πήγε να ρίξει ένα παπούτσι στον πρωθυπουργό.

Ούτε χιούμορ, ούτε αλληλεγγύη αλλά ούτε και μεγαλοψυχία πρέπει να επιδειχτεί υπέρ του δράστη. Είναι πράξη αλητείας και πολιτικής προβοκάτσιας και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ανάλογα.

Τα γελάκια και η υπεράσπιση της πράξης δεν αποτελούν παρά παραδοχή του κοινωνικού και πολιτισμικού εκπεσμού της χώρας και κομπλεξική μικροκομματική κακεντρέχεια όσων την αποδέχονται.

Μιλάω για κάποιους που αυτοπροσδιορίζονται "αριστεροί" και δηλώνουν απογοητευμένοι που τους πρόλαβε ένας φασίστας και το παπούτσι κατά του ΓΑΠ δεν το εξακόντισε κάποιος από το ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ ή τέλοσπάντων κάποιος από τις επιμέρους σέχτες ή συλλογικότητες.

Δηλαδή τι;
Στο φλέρτ της αριστεράς με την αυτοδικία και την "λαϊκή αγανάκτηση" που συστηματικά καλλιεργούν κάποιοι (όχι βέβαια άγνωστοι), πως θα πρέπει να απαντήσουν οι Πασόκοι;
Mε γιαούρτια και ντομάτες στην Αλέκα, στον Αλαβάνο, στο Λαφαζάνη, ή στην Κανέλλη; Για να συμμαζευτούμε λιγάκι.

ΑΡΚΕΤΑ!

Προτάσεις Αναπτυξης & Αυτοκριτικής

Απ' όλα έχει ο μπαξές: και Ανάπτυξη, και ΕΣΠΑ, και επενδυτικό Νόμο, και ΣΔΙΤ, και διακανονισμό οφειλών, και ΤΕΜΠΜΕ, και αποκρατικοποιήσεις και συγκριτικά στοιχεία που δείχνουν την υπεροχή των χρόνων που ζήσαμε με τη ΝΔ και των όσων τραβάμε με το ΠΑΣΟΚ...



Οι «Προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας για την Ανάπτυξη και την Ανταγωνιστικότητα» παρουσιάστηκαν από τον Κωστή Χατζηδάκη σε press conference (9/9/10) και δεν μένει παρά η avant-premiere με τον Σαμαρά στην Θεσσαλονίκη, για να κουφαθεί κόσμος...

Παράδειγμα…
Κατηγορεί η ΝΔ ότι οι δημόσιες επενδύσεις έχουν περιοριστεί στο πρώτο επτάμηνο 2010 κατά 36% σε σχέση με το πρώτο επτάμηνο 2009.
(Το ζήτημα είναι με τι όβολα θα γίνονταν επενδύσεις το 2010...
Με τα τσίγκινα καπάκια της Coca-Cola;)

Οι Αναπτυξιακές Προτάσεις της ΝΔ, σε σενάριο Κωστή Χατζηδάκη και σκηνοθεσία - παραγωγή Αντώνη Σαμαρά δεν είναι παρά μια Μαύρη Κωμωδία που έχει όλες τις αρετές του είδους: προσφέρει γέλιο και ταυτόχρονα προκαλεί μεγάλο προβληματισμό, και πολύ τσαντίλα...

Ο λανθάνον αυτοσαρκασμός, είναι κυρίαρχος ως λανθάνον εκφραστικό μέσο, καθώς η ασκούμενη κριτική έχει να κάνει με πράξεις που ενώ δεν τις έκανε ο Καραμανλής, τώρα θα έπρεπε να τις έχει κάνει ο Παπανδρέου…

Οι προτάσεις δεν είναι παρά μικροκομματική κριτική προς το ΠΑΣΟΚ, και στην ουσία αποκαλύπτουν την ενοχή της ΝΔ, σε όλο της το μεγαλείο. Απολογούνται …επιτιθέμενοι! Για πράγματα που δεν ειπώθηκαν, για τα σκάνδαλα και την διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, για τη μεγάλη φυγή και τη μετέπειτα ηχηρή σιωπή του Κώστα Καραμανλή, που ουσιαστικά είναι και ο βασικός πρωταγωνιστής του «ελληνικού οικονομικού δράματος» και αυτουργός του μνημονίου υπό όλες τις έννοιες.

Οι άνθρωποι της Ρηγίλλης από μόνοι τους, τελικά, βάζουν στο μυαλό και τα χείλη των Ελλήνων μια σειρά από καίρια ερωτήματα και κυρίως αυτό που ζητάει αμείλικτα μια πολύ απλή εξήγηση: Αν όλα αυτά τα μέτρα που περιγράφει και προτείνει η ΝΔ θα έφερναν ή θα φέρουν ανάπτυξη και θεραπεία της οικονομικής δυσπραγίας, γιατί δεν έγιναν πριν 11 μήνες και καθ’ όλη τη διάρκεια των περίπου 6 χρόνων διακυβέρνησης από τον Καραμανλή;

Ο Σαμαράς παλεύει ακόμη και τώρα να κουκουλώσει τις ευθύνες του προκατόχου του. Ίσως είναι τακτική που αποτελεί μέρος τις συμφωνίας με βάση την οποία στέφθηκε αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Φαντάζομαι ότι κάποιοι δημοσιογράφοι θα τον περιμένουν με αδημονία για την παραδοσιακή συνέντευξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης… χώρια από τους πληγωμένους από τα μέτρα λιτότητας τηλεθεατές…

______________________________________________

Οι προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας ΕΔΩ, ΚΑΙ ΕΔΩ

Το Είναι και το Φαίνεσθαι

Είναι προφανές ότι στην περίπτωση μας αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα.
Να μπορέσουμε δηλαδή να ξεπεράσουμε κατά τρόπο θετικό τα προβλήματα και τα ελλείμματά μας.

Από σήμερα θα έχουμε ένα νέο κυβερνητικό σχήμα.
Το αν οι υπουργοί της κυβέρνησης του είναι 20 ή 50, το αν ο ΓΑΠ κάνει «κανό», το αν ο Πάγκαλος θα αμολάει που και που καμιά από τις ρουκέτες του, το αν τα ονόματα τους ανακοινώθηκαν νύκτωρ και όχι στο δελτίο των οκτώ, το αν ο Σκανδαλίδης θα είναι ντυμένος κάζουαλ και η Διαμαντοπούλου αμπιγιέ, ουδόλως ή πολύ λίγο με απασχολεί.

Θα αποκτήσουμε δίκαιο Κράτος και σοβαρό Δημόσιο… ναι ή όχι;
Αυτό είναι το ζητούμενο…
Το είναι...
Η ουσία της ιστορίας.

Όμως στην Ελλάδα της ηθικής, κοινωνικής, πολιτισμικής και οικονομικής ξεφτίλας) τα πράγματα μετράνε διαφορετικά και πρέπει να έχεις τα μάτια σου 400...
Από το πρώτο δευτερόλεπτο στην επιφάνεια έρχεται το παραπολιτικό και το ασήμαντο που παλεύει να θολώσει τις όποιες προσδοκίες. Δες τις αντιδράσεις απέναντι στον ανασχηματισμό...
(παρένθεση - αλήθεια γιατί ανασχηματισμός και όχι διόρθωση κυβερνητικής πολιτικής και λαθών; - κλείνει η παρένθεση)
«Βρίσκει το λαό κοιμισμένο», «η νύχτα είναι γκαστρωμένη», «υπουργοί με πιτζάμες»... ατάκες από ασόβαρες φυλλάδες και από πρόσωπα που είναι είτε πολιτικά ένοχα, είτε αστεία!

Λοιπόν, «Edo ine Elada», και έχει τεράστια σημασία η πρεμιέρα.
Το ωραίο περιτύλιγμα!
Τα παχιά λόγια, τα εξυπνακίστικα tricks (θυμάστε… εκείνα που περιμέναμε κάθε φορά από τον Αντρέα, κλπ), τα θεαματικά ingressi των δημόσιων τελετών...
Τέτοια και τέτοια φάγανε λάχανο - ας πούμε - το OpenGov (Ανοιχτή Διακυβέρνηση στα ελληνικά, βρε)...

Όταν με θυσίες κάνεις ένα καλό δώρο σε κάποιον, δεν μπορεί να τσιγκουνευτείς δυό δεκάρες για ένα όμορφο αμπαλάζ...

Συμβουλή προς τον πρωθυπουργό:
Επειδή το πράγμα δεν σηκώνει επιπόλαια, αφηρημένη ή «country burger» νοοτροπία σε μια κοινωνία που κυνηγάει την επουσιώδη λεπτομέρεια, τότε στην ορκωμοσία να χαμογελάτε τουλάχιστον.
Οι χάνοι και οι κοκοβιοί του φαίνεσθαι έχουν ήδη βγει στη στεριά…

Τουρλού και τουρλουμπούκι

Μία ιστορία από τα παλιά που έχει ισχύ και σήμερα, στην εποχή της κοινωνικής και πολιτικής πενίας.
Μου ήρθε "φλάς" μετά από μια επίσκεψη στο blog "Μη Προνομιούχος", όπου ο αγαπητός συνάδελφος (sic) με χαρά και περηφάνια γράφει ότι "Η κάθοδο του Α. Μητρόπουλου στην Περιφέρεια Αττικής από τους διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ και με την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί νέα δεδομένα"!..

Πολλά χρόνια πριν - λοιπόν - όταν μεσημεράκι γύριζα στο σπίτι πεινασμένος σα λύκος ρωτούσα: "Τι έχουμε σήμερα βρε μάνα"; Η δευτεριάτικη απάντηση (λέω δευτεριάτικη γιατί συνήθως τέτοια μέρα συνέβαινε το δυσάρεστο γεγονός) ήταν πάντα μελιστάλαχτη, αλλά σταθερά η ίδια: "Διάφορα αγόρι μου. Απ’ όλα έχουμε"
Ήξερα ότι αυτό σήμαινε τα περισσεύματα από το σαββατοκύριακο, ίσως - ίσως και από την Παρασκευή.

Μούγκριζα από μέσα μου ...
["πάλι τουρλού"]...
Τουρλού, έτσι το αποκαλούσε η μάνα μου το ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΝΟΝΘΥΛΕΥΜΑ...
Τα μαζώματα - δηλαδή - από μελιτζάνες, κολοκυθάκια, κομμάτια κρέας, πατάτες... που είχαν απομείνει από τις προηγούμενες μέρες.
Τα έριχνε όλα "τουρλού" στην κατσαρόλα
και με κόκκινη σάλτσα πάλευε να τα ταιριάξει!

Κάπως έτσι αισθάνθηκα ("τουρλού" δηλαδή) για την είδηση ότι ένα ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΝΟΝΘΥΛΕΥΜΑ από φωνασκούντες "αριστερούς" πασόκους - που είναι πιστοί στα νάματα της 3ης Σεπτέμβρη - θα συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα για τις Περιφερειακές εκλογές στην Αττική, έχοντας σαν επικεφαλής τον κ. Αλέξη Μητρόπουλο!
Όχι βέβαια για να διοικήσουν σωστά την περιφέρεια Αττικής, αλλά για να τιμωρήσουν το ΠΑΣΟΚ και το ΔΝΤ.
Και από πολιτικό στόχο "τουρλού", λοιπόν...

Πάντως η μανούλα μου έφτιαχνε «τουρλού» από ανάγκη καλής οικονομικής διαχείρισης των οικογενειακών χρημάτων, αλλά έβαζε τέχνη και φαντασία για να παντρέψει τα ήδη μαγειρεμένα και να τα κάνει να φαντάζουν μαγειρεμένα για πρώτη φορά. Με λίγα λόγια πετύχαινε ένα δημιουργικό αποτέλεσμα.

Τώρα στην περίπτωση της υποψηφιότητας του κ. Μητρόπουλου, ας σκεφθούν κάποιοι τις πολιτικές ευθύνες τους, βάζοντας από τη μια τα βαρυσήμαντα που ξεφουρνίζουν κατά καιρούς ως ΣΥΡΙΖΑ ή ΣΥΝ, και το άτεχνο τουρλού που πάνε να ρίξουν στην κατσαρόλα… χωρίς αρχές, χωρίς ομοιογένεια, χωρίς αυτοδιοικητικούς στόχους, κλπ…
Ίσα – ίσα για μια εκλογική διάσωση, για ένα one night stand, και άντε μια τρικλοποδιά στον Αλαβάνο και τα γκρουπούσκουλα που σέρνει από πίσω του...

Αντε παιδια, καλό «τουρλού» να φάτε κι εσείς, με τον κ. Αλέξη Μητρόπουλο, τον περιφερόμενο των πρωϊνάδικων και λιβανιστήρι (ή γλάστρα;) των κάθε είδους Αυτιάδων..........

Για το Σοσιαλισμό ρε γαμώτο!
Και για την Αττική...

Χρόνια πολλά ...από μια γριούλα

Ήμασταν όλοι καθισμένοι γύρω από το μεγάλο τραπέζι για το κυριακάτικό φαγητό.
Είχαμε αποφάει όταν αρχίσαμε να συζητάμε «περί τα πολιτικά» όπως χαρακτηριστικά έλεγε η μητέρα μου.
Θυμάμαι σαν και τώρα που μας μίλησε για το πώς επέλεξε για πρώτη φορά να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και για το πόσο ευτυχισμένη ένοιωσε όταν ύστερα από λίγα χρόνια – το 1981 – ο Αντρέας «έβαλε τη δεξιά στο χρονοντούλαπο».
Δεν είχε ιδέα τι έγραφε η Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη (την οποία εμείς σαν νεαροί αναλύαμε και είχαμε σαν ευαγγέλιο).
Είχε όμως πλήρη γνώση για το τι βίωσε σαν κοπέλα μετεμφυλιακά και με ποιό τρόπο χάραξε το μυαλό της ο λόγος του Ανδρέα και η πρόταση που έκανε στον απλό λαό.



«Πιτσιρίκα στο κυτοποιΐο του Καρύδη, στη Χαροκόπου κοντά, μπλέχτηκα με την Αριστερά.
Μικρούλα, που καλά- καλά δεν είχα δικαίωμα να δουλεύω και θυμάμαι πως όταν ερχόταν ο έλεγχος εργασίας με κρύβανε μέσα σε κάτι τεράστια χαρτόκουτα. Τόσο μικρούλα ήμουνα.
Σιγά – σιγά έφτασα να φωνάζω με το «χωνί» στις γειτονιές των Πετραλώνων, του Ρουφ και των Σφαγείων, κινδυνεύοντας πολλές φορές από τους Γερμανούς και τους Χίτες του Θησείου.
Πόλεμος, Κατοχή, Δεκεμβριανά και μετά οι διώξεις, τα πιστοποιητικά κοινωνικλων φρονημάτων και οι κλειστές πόρτες για τους αριστερούς και τους συνοδοιπόρους στην εργασία.
Ακόμα και στις φάμπρικες σου ζητούσανε πιστοποιητικό!
Και έρχεται ο Ανδρέας.
Και αντί για το πούλημα που φάγαμε, για τις αποχές από τις εκλογές και για τις θυσίες και για τα βάσανα μιας λαϊκής πλειοψηφίας που «δικοί» και ξένοι την μετατρέπανε σε μειοψηφία, έρχεται και μας δίνει το χέρι και μας ζητάει να πάμε για την Αλλαγή.
Έπαψα να δίνω σημασία στα λόγια του κόμματος, τα ακαταλαβίστικα για μένα, και πήγα με το ΠΑΣΟΚ.
Και είδαμε πρόοδο και ευημερία οι αδύναμοι. Νοιώσαμε κάποιοι επιτέλους.
Χωρίς το βραχνά του χωροφύλακα, χωρίς να διπλώνουμε την εφημερίδα για να μη φαίνεται ποια είναι. Τα παιδιά των δημοκρατικών, ακόμα και των αριστερών, φτάσανε να μπαίνουν ελεύθερα πιά ακόμη και στην αστυνομία ή το στρατό!!!
Ο Παπανδρέου τις πράξεις και το κόμμα τα φούμαρα.
Δε με συγχωρήσανε που έφυγα, αλλά ούτε κι εγώ τους συγχώρησα.
Το ίδιο και τόσος κόσμος που αγωνίστηκε με το ΕΑΜ και που πέρασε στην πλευρά του Παπανδρέου.
Κι άμα τους ακούτε να λένε εμείς είμαστε η αριστερά, να μην τους την αφήνετε για δική τους.
Εμείς είμαστε η Αριστερά, γιατί είμαστε καθαροί και γιατί πετύχαμε αυτό που ήθελε ο απλός λαός»!

Αυτά περίπου μας έλεγε η σοφή μάνα, που μετά βίας “έβγαλε” την Τετάρτη δημοτικού.
Η ιστορία της όμως συνεχίστηκε και συμπληρώθηκε κάμποσα χρόνια μετά, που πάει να πει πριν 20-30 ημέρες από σήμερα.
Με λιγότερο κέφι – καθώς υποφέρει από τους πόνους που της προκαλεί το κάταγμα σε έναν από τους σπονδύλους της – και με περισσότερη ανησυχία και περισυλλογή, κλείνει την «πολιτική» της αφήγηση…

«Βρε Στέφανε είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα;
Μου κόψανε κάποια χρήματα από τη σύνταξη!
Αλλα θα φτιάξουν τα πράγματα, έτσι δεν είναι; Τώρα που όλα πέσανε πάνω στο Γιώργο και όλοι μουρμουράνε, μην αφήσετε να πάει χαμένη όλη αυτή η προσπάθεια.
Να τον στηρίξετε με νύχια και με δόντια γιατί τα ακούω στο «Μέγκα».
Εγώ κάνω το καθήκον μου και ζητάω απόδειξη από τον Θ. (τον γιατρό).
Πενήντα χωρίς, ογδόντα με απόδειξη»…

Έπρεπε να μου τα είχες πει ρε μαμά για τον Θ…. θα τον κανόνιζα καλά… (της «έκανα»)

Τα ακούς κι εσύ ρε Γιωργό;
Ακούς αυτά που λέει η υπερογδοντάχρονη γριά;

Χρόνια πολλά!.. σου εύχεται
και κυρίως Χρόνια καλά σου ζητάει
(με ότι αυτό σημαίνει)