ΣΤΗ χριστιανική παράδοση παραμένει ισχυρή η έννοια της άνωθεν γεννήσεως, των αναβαπτισθέντων χριστιανών δηλαδή που βλέπουν το φως το αληθινό συνήθως ύστερα από μια έντονη θρησκευτική εμπειρία.
ΚΑΠΟΙΟΙ από αυτούς αλλάζουν απλώς τον τρόπο της ζωής τους, άλλοι πάλι αφιερώνονται στο να κηρύσσουν τη νέα τους πίστη- ορισμένοι φτάνουν μέχρι την ίδρυση της δικής τους Εκκλησίας. ΚΑΝΕΙΣ δεν γνωρίζει αν ο κ. Καραμανλής θα ιδρύσει τη δική του Εκκλησία, αν θα προχωρήσει δηλαδή στη δημιουργία νέου κόμματος. Δεν θα πρέπει να θεωρείται πιθανόν, αν και υπάρχουν ορισμένοι που πιστεύουν ότι η ρήξη του με την «κοινή γνώμη» της Νέας Δημοκρατίας θα έχει συνέχεια.
ΤΟ βέβαιο είναι ότι ο Πρωθυπουργός στο διάγγελμά του εμφανίστηκε ως άλλος αναβαπτισμένος χριστιανός που μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος κατάλαβε επιτέλους ότι πρέπει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της οικονομίας.
ΑΚΡΙΒΩΣ όμως όπως και με τους ψεύτικους ιεροκήρυκες, έτσι και στην πολιτική τέτοιου είδους ξαφνικές μεταστροφές πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε με επιφύλαξη.
Ο κ. Καραμανλής, όσα με τόσο ζήλο είπε στο διάγγελμά του τα είχε ξαναπεί σχεδόν με τις ίδιες λέξεις και το 2007. Δεν έκανε όμως τίποτα. Ήταν μόνο λόγια.
ΟΠΩΣ μόνο λόγια ήταν τα περίφημα 10 δισεκατομμύρια ευρώ που θα εξοικονομούσε από τον περιορισμό της σπατάλης στο Δημόσιο το 2004.
Ναι, καλά καταλάβατε: και πέντε χρόνια πριν πάλι τα ίδια έλεγε!
ΑΡΑΓΕ τα πιστεύει ή απλώς μας κοροϊδεύει; Ο ίδιος μόνο το ξέρει. Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ωστόσο, πολλοί είχαν διαβλέψει τις αδυναμίες στον χαρακτήρα του που τον κάνουν ακατάλληλο για πρωθυπουργό.
«ΔΕΝ έχει καταλάβει ότι για να πετύχεις έναν στόχο δεν αρκεί μόνο να το λες. Χρειάζεται επίπονη και συστηματική εργασία», εκμυστηρευόταν στον γράφοντα κορυφαίος πολιτικός μας που θεωρούσε καταστροφική για τη χώρα την εκλογική νίκη της Ν.Δ. το 2004.
ΕΚ των υστέρων, δυστυχώς, δικαιώνεται απολύτως. Ο κ. Καραμανλής θυμίζει τους ονειροπόλους εφήβους που περνούν όλη την ημέρα τους με το να φαντάζονται κάθε είδους επιτυχίες, δεν καταφέρνουν όμως ποτέ να σηκωθούν από το κρεβάτι.
ΟΤΑΝ μιλάει είναι συγκροτημένος και πειστικός.
Μπορεί και περνάει στους ψηφοφόρους την εικόνα ενός πολιτικού με όραμα, θέληση και ικανότητα να το εφαρμόσει.
ΣΤΑ πέντε χρόνια της διακυβέρνησής του όμως δεν υπήρξε σχεδόν ούτε ένα σοβαρό πρόβλημα που να αντιμετωπίστηκε ικανοποιητικά.
ΔΕΝ έχει μάθει να δουλεύει; Δεν ξέρει να διαλέγει καλούς συνεργάτες; Τον αγχώνει η πίεση και προτιμά να απομονώνεται στη Ραφήνα; Όλα αυτά μαζί ή κάτι άλλο;
ΤΕΛΙΚΩΣ δεν έχει και τόσο σημασία. Ο ελληνικός λαός σε δύσκολες εποχές τού έδωσε δύο ευκαιρίες. Και τις δύο τις πέταξε στα σκουπίδια. Δεν δικαιούται να ζητά τρίτη!
Τα Νέα - Αιχμές
Ψευτοπροφήτες, του Παντελή Καψή
5 Σεπτεμβρίου 2009
Τα κλαρίνα (διήγημα του Μιχάλη Τζιώτη)
Πριν από 19 δευτερόλεπτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου