Η τακτική ταύτισης γίνεται με μια εικόνα απέριττης αμεσότητας!
Αλήθεια δεν ξέρω για ποιά συμφωνία μιλάνε τα κουρδισμένα «παπαγαλάκια» ή τι θέλει να πετύχει η Σίβυλλα, όμως…
με λαϊκισμούς δε βγαίνει η ζωή, ούτε επιτυγχάνετε ο πολιτικός στόχος...
Θα γίνω πιο σαφής με μιά ιστοριούλα!
Χθες το μεσημέρι γευμάτιζα με μια μεγάλη παρέα, στην οποία υπήρχαν και 1 – 2 οπαδοί του τιμημένου ΚΚΕ.
Τα κέφια ανέβηκαν και τα στόματα άνοιξαν με το κρασάκι και τα μεζεδάκια της ταβέρνας (Το Αυθαίρετο, στα Μελίσσια: να το επισκεφθείτε σας λέω)
Οι κουκουέδες συνδαιτυμόνες, πιστοί στην τακτική τους για προπαγάνδα (κτλ, ξέρετε…), άρχισαν την κριτική.
«Τα μέτρα της Κυβέρνησης είναι "δεξιά"» και «το ΠΑΣΟΚ δεν δικαιούται να αυτοαποκαλείται "σοσιαλιστικό" κόμμα, αφού ψηφίζει μέτρα λιτότητας αντί να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία»!
Τα πήρα στο κρανίο…
Έβαλα στην πάντα το πιάτο μου, με το μπακαλιάρο-σκορδαλιά και τράβηξα από την τσέπη το πορτοφόλι μου.
Αφαίρεσα τα χαρτονομίσματα και άδειο πια το πέταξα στο τραπέζι: φάτσα κάρτα από το στομάχι του προκλητικότερου.
Με μοχθηρία του έκανα: όταν θα έρθει ο λογαριασμός, πλήρωσε από τα δικά μου λεφτά σε παρακαλώ.
Φαντάζομαι πως όταν κοίταξε μέσα στο πορτοφόλι είχε αρχίσει να «ανθίζεται» τι εννοούσα.
Δεν χρειάστηκε, βέβαια, να υποστούμε κάποιο είδος Ελληνικής Κρίσης ή κάποιο είδος άλλης ξεφτίλας, καθώς η παρέα είχε στα σίγουρα χρήματα στα πορτοφόλια της!...
Αν όμως θα έπρεπε να βασιστούν στο άδειο πορτοφόλι μου, έστω και έχοντας αφαιρέσει τα ευρώπουλα για ηθικοπλαστικούς λόγους;
Tότε οι μαχητικοί κουκουέδες, αλλά και οι υπόλοιποι της παρέας (δυστυχώς) θα έπρεπε ίσως να απευθυνθούν στις αγορές για δανεικά, που στη συγκεκριμένη ταβέρνα δεν θα ήταν παρά οι θαμώνες του "Αυθαίρετου", ο ταβερνιάρης ή ο σκύλος του ταβερνιάρη, ο Αλέκος…
Ή εν τέλει να μπούμε όλοι στην κουζίνα για λάντζα.
Με αντιλαμβάνεσθε, ε;
Τέλος πάντων δεν ήταν παρά ένα παράδειγμα του τύπου: Από τη Θεωρία στην Πράξη!
..........
(Άιντε από δω θεομπαίχτες και λαϊκιστές)…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου