Δεν ξέρω με τι κέφι θα βγάλουμε τις σημαίες στα μπαλκόνια μας ή αν περισσότερο εθνικό και εωθινό θα κρίνουμε το κρέμασμα κάποιου "πανό" διαμαρτυρίας ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα λιτότητας, στο φορολογικό ή στις ρυθμίσεις για το ασφαλιστικό (είναι άλλωστε τόσο της μόδας)...
Αυτό που γνωρίζω είναι το γεγονός ότι πνιγμένοι στα λόγια, τα μέτρα και τις κριτικές, χάσαμε την ευκαιρία για τη δημιουργία - μέσα από την ίδια την Κρίση - ενός πανελλήνιου μετώπου ενάντια στη χρεοκοπία μας ως κοινωνικού συνόλου ή κρατικής οντότητας.
Μια συμμαχία αλλαγής: Αλλάζουμε και δεν βουλιάζουμε!
Θα ήταν η καλύτερη απάντηση στην κατηγόρια "του αυτοκαταστροφικού του χαρακτήρα μας" ως λαού…
Θα ήταν το καλύτερο πολιτικό και οικονομικό μήνυμα στην κ. Μέρκελ και στους κερδοσκόπους τύπου Paulson, Soros, κλπ…
Θα ήταν το καλύτερο κατευόδιο στον αναχωρούντα για την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, Έλληνα πρωθυπουργό…
Θα ήταν η πιο σεβάσμια, ειλικρινής και κυρίως ουσιαστική απόδοση τιμής στους Ήρωες του 1821: τους Μακρυγιάννηδες, τους Κολοκοτρώνηδες, και τόσους άλλους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου