Τον είχα στη λίστα με τα αζήτητα και τώρα περνάει στη λίστα των υλικών προς ανακύκλωση. Μου θυμίζει τη μύγα που στριφογυρίζει πάνω από την πληγή, αγνοώντας τις αμυντικές προσπάθειες του τραυματισμένου. Όσο όμως εκείνος προσπαθεί να τη διώξει, τόσο η μύγα επιστρέφει με περισσότερη μανία και απερισκεψία για να γευτεί τα έμπυα! Την κατάληξη μπορείτε να τη φανταστείτε: μια μύγα «πλακέ» από χτύπημα παλάμης ή μυγοσκοτώστρας!
Ούτε που αποτολμώ κριτική των όσων λέει.
Απλά ο άνθρωπος βρίσκεται εκτός τροχιάς και θα του χρειαζόταν να μελετήσει την άποψη Γεννηματά, ότι… «το νέο ΠΑΣΟΚ, οφείλει να συνδυάσει το Όραμα με το Ρεαλισμό». Στον κύριο Τζουμάκα όχι μόνον δεν βρίσκει κανείς ισχυρή παρουσία Οράματος, αλλά κυρίως διαπιστώνει την παντελή έλλειψη Ρεαλισμού και επικοινωνίας με την πραγματικότητα.
Εκεί όμως που θα ήθελα να σταματήσω είναι η ανακολουθία του και την οποία θα υπογραμμίσω με μια σύντομη ιστορία.
Το πόσο πειστικός μπορεί να είναι ο λόγος του (και η ασυμβίβαστη αριστεροσύνη του) θα πω μόνον τούτο, ανοίγοντας τα τεφτέρια της ελεφάντινης μνήμης μου...
Όταν το ΠΑΣΟΚ προσπαθούσε να "περάσει» στην κομματική βάση του την επιλογή Καραμανλής για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η καθοδήγηση της Χαριλάου Τρικούπη είχε στείλει από το Οργανωτικό τον Γιάννη Αξαρλή για να πείσει τα μαχητικά μέλη των Συντονιστικών Επιτροπών της Β1 Νομαρχιακής. Ο φουκαράς ο Αξαρλής έφυγε από το κτήριο της Νομαρχιακής στην πλατεία Καλογήρων χωρίς καν να πατήσει το πάτωμα των γραφείων!
Μετά μια εβδομάδα, μας στείλανε σε Νομαρχιάκη Ολομέλεια ένα ποιό σοβαρό στέλεχος, που με τις μανούβρες και τα κόλπα του, τα κατάφερε. Μήπως φαντάζεστε ποιός ήταν; Όχι; Μα ο κύριος Στέφανος Τζουμάκας! Ο επαναστάτης της σήμερον.... μας είχε πειθαναγκάσει τότε να φάμε στη μάπα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή… απειλόντας σαν τρομερός Ιεροεξεταστής πλήθος νεαρών συντρόφων με την κατηγόρια του "Χαραλαμπιδικού" και τον αφορίσμό του "Ιταλού"
Λίγη σοβαρότητα και αυτοσυγκράτηση, μωρέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου